HOŞGÖRÜLÜLER ÜLKESİ 1

   Handa dır handa  Bir Kara manda, üç yüz yaşındayım evvel zamanda, mavi çadır gerilmiş, duydum pazar kurulmuş, vurdum karıncaya planı, kırk yerinden bağladım Kalanı, sardım sırtına seksen sekiz çuval Soğanı, vardım pazara, vay ne pazar, ne pazar, güller içinde gezer. Kırlangıçlar tarzı, köpekler kalaycı, tilkiler tüccar, buldum bir köşe, bağladım, soğan sarımsak satarken terazinin kolu kırıldı, bir güzele bakarken, kurbağa kanatlandı, gitti gelin almaya. Mart kapıdan baktırır, kazma kürek yaktırır. Masaldır bunun adı, güzel tatlar tattırır.  

Zamanın bundan çok uzak diyarlarda değerler ve duygular diyarı varmış. bu diyarlarda çeşitli ülkeler varmış. değerler diyarının Hoşgörü adında güzel mi güzel, çekici dereler çaylar geçen, ırmaklar çağlayan, yemyeşil ovaları, renkli bağları ve çok iyi olan bir ülkesi varmış.

Yağmur yağarken ince yağar, sular çağlarken  yavaş yavaş, dikenler safra güle batmamak için nazikçe davranırlarmış. Hayvanlar kimseye zarar vermezmiş. İnsanlar birbirini görmez, birbirlerine yardım edip barış içinde yaşarlarmış. Bu ülkenin kralı da tabi ki çok iyiymiş. Sarayındaki bütün bütün ülkesi için kullanmamış.

Hoşgörü ülkesinin hemen yanında duygular diyarının kıskançlık ülkesi varmış. Bu ülkenin kraliçesi gibi bütün insanları da çok kötü ve kıskançmış. Herkes birbirini kıskanır, daha iyi, daha güzel, daha becerikli daha tatlı olan ne varsa ona sahip olmak için birbirleriyle sürekli yarışırlarmış.

Toprak daha iyi olduğu için toprağı, sıcak olduğu için güneşi, hayvanların güçlü olanını, insanların en güzel ve akıllı olanını kıskanır dururlarmış. Bir slında bu duyguyu onlara kraliçe öğretmiş. Çünkü kıskançlık kraliçesi güzellerden güzelliği, iyilerden iyiliği, merhametliler den merhameti, hoşgörülülerden hoşgörüyü kıskanırmış. Hatta hemen yanında ki hoşgörü ülkesini o kadar çok kıskanıyormuş ki gözüne uyku, midesine yemek girmemeye başlamış, Ne yapsam, nasıl etsem de hoşgörü ülkesinin huzurunu bozsam diye gece gündüz düşünürmüş. Nihayet uzun uzun düşüncelerinin çalışmalarının sonunda kötülük iksiri yaptırmaya karar vermiş. sarayındaki birkaç bilge`ye iksir yaptırmış. Bir gece vakti gerçek kimsenin görmeyeceği bir zamanda bu iksiri hoşgörü ülkesinin su kuyusuna dökülmüş.

Zaman zaman içince, kalbur saman içinde gelelim hoşgörü ülkesine. O geceden sonra bu kuyuların suyunun değdiği herkes her şey değişmiş. İnsanlar acımasız, saygısız, sabırsız, anlayışsız, birbirlerine küser hale gelmişler. Yağmur daha şiddetli yağmaya, güneş daha çok yakmaya, sular daha çok coşkulu akmaya başlamış, suyun değdiği çiçekler açmaz, çeşit meyve vermez, hayvanlar saldırgan olmuşlar. Ne yazık ki hoşgörü ülkesinde hoşgörü görülmez olmuş. Bu duruma en çok üzülen de ülkenin en anlayışı, sabırlı, iyimser kralıymış. Ülkesinin birden bire bu duruma gelmesi onu ve türindekileri çok üzmüş. Bu durum sebebine ne yaptıysa bulamamış.