MUTLU ORMAN

Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde kalbur saman içinde küçük şirin bir köyde Ayşe ile annesi yaşıyordu. Ayşe sık sık orman giderdi ve hayvan dostlarıyla vakit geçirmeyi çok severdi. Bir gün yine Ayşe annesinden izin alarak ormana gitti. Ormana doğru giderken nehir kenarında bir ördekle karşılaştı ve ördekle konuşmaya başladı.

Merhaba benim adım Ayşe, ben oyunları ve onlarla vakit geçirmeyi çok seviyorum. Seninle tanışmayı da çok isterim dedi.

Merhaba küçük Ayşe benim adım Ördek Vak. Bende insanları tanımayı çok seviyorum. Seninle tanıştığıma çok sevindim fakat gitmem lazım avcılar beni kovalıyor .. Görüşürüz küçük Ayşe dedi ve Ördek Vak vak oradan hızlıca uzaklaştı.

Ayşe de hoşça kal Ördek Vak Vak dedi arkasından…

Ayşe üzülerek yoluna devam ederken yolda bir ücret ile karşılaştı. Hemen farenin yanına gitti.

Merhaba benim adım Ayşe tanış miyiz?

Merhaba benim adım da Fındık Fare. Tanıştığımıza çok memnum oldum Ayşe çok iyi kalpli birine benziyorsun, seninle oyun oynatma çok isterdim ama benim gitmem gerekiyor. Çünkü Aslan Kral ‘a yemek götürmem gerekiyor.

Ayşe: Neden Aslan Kral ‘a sen yemek götürüyorsun o kendi bulabilir.

Fare: Olmaz Aslan Kral beni cezalandırır, görevi bana verdi çünkü görüşürüz Ayşe umarım bir daha karşılaşırız diyerek oradan uzaklaşır.

Ayşe şu şekilde bir evine geri döner. Üzgün ​​olduğunuzu annesi Ayşe’ye sorar

Ne oldu kızım neden üzgünsün?

Ayşe anlatmaya başladı;

“Bugün ormana gittim nehir kenarında bir ördekle tanıştım. Ama ördek vak vak hemen gitti. Çünkü avcılardan kaçıyordu. Daha sonra yoluma devam ettim. Bu seferde Fındık Fare’yi gördüm. Onunla da tanıştım ama Fındık Fare çok uzundu.

Annesi:

Neden benim güzel kızım diye sordu.

Ayşe:

Aslan Kral fareden yemek getirmesini istiyormuş. Fare yemek götürmezse aslan kral fareyi cezalandıracakmış.

Annesi:

Minik Ayşem seninle bir anlaşma yapalım dedi. Ben avcıların yakalanması için görevlilerden yardım isteyim. Sende ormana diğer hayvan arkadaşlarının yanına dön ve oyun oyna, dedi.

Daha sonra Ayşe ve annesi evden çıktılar, ormana doğru sohbet ederek ilerlediler. Orman yoluna geldiklerinde de ayrılırlar. Ayşe ormana doğru yürürken ormanda bir şeylerin tersine gittiğini düşündü. Çünkü ormanın etrafı muz kabukları ile doluydu. Daha sonra hayvan arkadaşlarının yanına gitti.

Ayşe,  Çizgili Zebra’ya :

Ormana gelirken çevrede çok fazla muz kabuğu ile karşılaştım. Bunu kim yapmış olabilir diye düşündüm ve çevrenin çok kirlenmesine çok üzüldüm, dedi.

Çizgili Zebra:

Ayşe ben de farkına vardım bir evvel öğrenmemiz lazım çünkü bizim ormana sahip çıkmamız gerekiyor. Ormanı temiz tutmamız ve kirletenleri hemen bulup uyarmamız gerekiyor. Çünkü yaşadığımız yere sahip çıkmamız lazım.

Ayşe bize yardım edebilir misin? Diye sordu Çizgili Zebra

Ayşe:

Evet Zebra size yardım ederim dedi ve Çizgili Zebra’nın yanından ayrıldı.

Daha sonra Ayşe ormanda yoluna devam ederken yerdeki muz kabuklardan birine basınca ayağı kayıp yere düştü. Ayşe ormanı kirleten hayvanları biran evvel bulmak istedi ve onları uyararak başka hayvanlarının canlarının yanmasına izin vermek istemedi. Ayşe ayağa kalktı ve yoluna devam etti.