ALTIN BALON BİRİNCİ KISIM

Bir varmış bir yokmuş evvel zaman içinde, kalbur saman içinde, develer tellal, pireler berber iken. Ben nenemin beşiğini tıngır mıngır sallar iken, az gittim uz gittim. Dere tepe düz gittim. Çayır çimen geçerek, lale sümbül biçerek, soğuk sular içerek, aylar aylar bir güz gittim. Bir de ardıma baktım ki ne göreyim bir arpa boyu yol gitmişim. Gittim çarşı pazar, işte benden duyulmadık bir masal. Buradan çok uzak diyarlarda şirin mi şirin renkli mi renkli herkesin dostça yaşadığı bir diyar varmış.Bu diyarda sevimli mi sevimli tatlı mı tatlı bir de baloncu yaşarmış. Baloncu amca çok iyi kalpli, güler yüzlü bir insanmış. Renk renk, çeşit çeşit  balonlar yapar, bunları çocuklara satar,  çocukları mutlu edince kendisi de çok mutlu olurmuş. Baloncu amca her zaman balonları ile konuşur;  onlara arkadaşlığın öneminden bahsedermiş. Çünkü baloncu amca, balonlarını çocuklara verdiğinde onlarla iyi arkadaşlıklar kurmalarını istermiş.

Bütün balonlar da tatlı ihtiyarın dediklerini can kulağı ile dinler öğütlerini tutmaya çalışırlarmış. Ama balonlardan altın renkli olanı baloncunun anlattıklarını hiç dinlemezmiş. Kendisinin çok özel ve güzel olduğunu düşünür bir çocukla arkadaş olmaktansa gökyüzünde tek başına dolaşmak istermiş.

Yalnız bir şekilde gezmek, hiç kimse ile bir bağ kurmak istemezmiş. Diğer balonlarla hiç sohbet etmez, onların oyunlarına katılmaz, onlarla konuşmazmış. Baloncu amcanın balonları çok meşhurmuş. Uzak diyarlardan bile bu balonları almak için gelenler olurmuş. İhtiyar baloncu dağlardan, tepelerden, şırıl şırıl akan derelerden geçerek  her hafta balonlarını pazarda satmaya gidermiş. Pazarda en güzel yeri seçer, balonlarına arkadaş bulmak için başlarmış renkli balonları satmaya.

-Al balon, gül balon. Puf puf diye üflenir. Havada uçuverir. Bizlere neşe verir. Renk renk balonlar. Diye çocuklara seslenirmiş.

İhtiyar baloncunun çevresi hemen çocuklarla doluvermiş. Çocuklar istedikleri renkteki balonlardan almışlar. Balonlar ise kendilerine sahip olan çocuklarla hemen dostluk kurup oyun oynamaya başlamışlar. Çocukların da balonların da mutluluk sesleri bütün pazarda duyuluyormuş. Fakat o mutluluğun içinde sıkılan bir tek Altın Balon’ muş. Bütün bunların ne kadar anlamsız olduğunu düşünür kendisini yalnız bir şekilde gökyüzünde süzülürken hayal edermiş. Altın Balon hayallerinde gezinirken   birden kendisine hayran hayran bakan çocuğu fark etmiş. Bu çocuk, kralın biricik oğluymuş. Altın Balon’ u görür görmez çok sevmiş ve ihtiyar baloncudan onu satın almış.

Altın Balon satın alındığına çok üzülmüş; çünkü o hiç kimse ile beraber yaşamak, konuşmak , oynamak  istemiyormuş. Altın Balon ve çocuk şatoya gelmişler.  Kralın oğlu şatodaki herkese artık en iyi arkadaşının bu balon olduğunu söylemiş. Odasındaki en güzel köşeyi Altın Balon için hazırlamış. Kralın oğlu, Altın Balon ‘a yeni oyunlar, şarkılar öğretmiş. O, balonu eğlendirmek ve mutlu etmek için uğraşıyormuş.  Balonunu o kadar çok seviyormuş ki bütün zamanını onunla geçirmek istiyormuş.  Altın Balon ise mutsuz mutsuz şatoda gezerken; buradan kaçmanın, gökyüzüne süzülmenin yollarını   arıyormuş. Gel zaman git zaman balon,  yine şatoyu incelerken üst camın açık olduğunu fark etmiş. Kimsenin görmediği anda camdan dışarı çıkmış ve havada süzülmeye başlamış. Kendisini çok  mutlu hissediyormuş. Artık tek başına hareket edebilecekmiş. Havada şaşkın şaşkın uçarken kendini bir ormanda buluvermiş.

Ormanın içinde küçük bir kulübe görmüş. Altın Balon bu kulübeyi çok merak etmiş. Kulübenin etrafında sakince gezinirken kulübeye doğru birinin geldiğini fark etmiş. Yaklaşınca gelen  kişinin cadı olduğunu görmüş.  Altın Balon cadıyı görünce  bütün gücü ile gökyüzüne uçmaya ondan kaçmaya başlamış. Fakat cadı balonun ipinden yakalamış. Altın Balon çevresine bakınmış. Ona yardım edecek kimse yokmuş. Balon, cadının elinde tek başına ondan kurtulmaya çalışırken o sırada şiddetli bir rüzgar esmeye başlamış.