ALTIN BALON SON KISIM

Balonun cadıdan kaçmak istediğini  gören rüzgar, cadının elinden hızlı kaçması için daha kuvvetli üflemiş nefesini. Rüzgarın balona  yardımıyla  cadı, Altın Balonun ipini tutmakta zorlanmış. Altın Balon, rüzgar sayesinde cadıdan kurtulmuş. Balon kendisine yardım eden rüzgarla konuşmak  isterken bir ağaca çarpmış ve bu sefer de  ipi ağacın dallarına dolanmış. Ne yaptı ise tek başına daldan kurtulamamış.

Balonun ipinin ağaca takılı olduğunu oralardan geçen bir kuş görmüş. Hemen balonun yanına gitmiş.

– Ne oldu sana balon kardeş?  Diye sormuş. Balon cevap vermiş.

–  Cadıdan kaçmam için rüzgar  bana yardım etti. Onunla konuşmak isterken  bu sefer de ağaca takıldım. İpimi kurtaramıyorum.  Demiş.

Kuş gagasıyla balonun ipini tutmuş ve ipi ağacın dallarından dolandırarak onu  kurtarmış. Balon da sıkışıp kaldığı yerden kuş sayesinde kurtulmuş. Kuş balona sormuş:

– Ne arıyorsun buralarda tek başına senin bir sahibin yok mu? Demiş. Balon, biraz utanarak cevaplamış:

– Benim sahibim kralın oğluydu. Ben onunla arkadaş olmak istemedim;  tek başıma yaşamak için ondan kaçtım. Bilmeden cadının kulübesine  gittim. Sonra da cadıdan kaçarken ağaca takıldım. Şimdi  nereye gideceğimi bilmiyorum. Demiş. Kuş cevaplamış:

-Üzülme ben bu ormanı iyi bilirim. Sana her tarafını gezdirip öğreteyim hem benim çok arkadaşım var. Demiş. Kuş ,  Altın Balon’ a ormanın her tarafını gezdirmiş.  Kuş, ormanda çiçeklerle sohbetler edip şarkılar söylemiş. Oyunlar oynamış, diğer kuş arkadaşları ile sohbet etmiş.

Kuş, her gün mutlaka ormanın farklı bölgelerinde arkadaşları ile vakit geçiriyormuş. Hatta kuş çalıya çarpıp kanadını yaralayınca bir süre uçamamış. Kuş dostları ona vefasını göstermek ve onun eğlenmesini sağlamak için her gün  onu  kanatlarından tutup taşıyarak  ormanda  oynamaya götürmüşler. Çünkü  arkadaşlığın vefa, sevgi, yardımlaşmak  gerektirdiğini biliyorlarmış. Altın Balon, bu yaşananları görünce yalnızlığın iyi bir şey olmadığını anlamış. Rüzgar  ve  kuş sayesinde cadıdan kurtulduğunu hatırlayarak; arkadaşlığın, dayanışmanın, birlikte eğlenceli vakit geçirmenin ne kadar güzel olduğunun farkına varmış. Altın Balon ormandaki dostça yaşamı görünce ihtiyar baloncunun anlattıklarının ne kadar doğru şeyler olduğunu düşünmüş. O zamanlar diğer balonları da anlamadığı için çok pişman olmuş.

Kuşa giderek kendisini şatoya götürmesini istemiş. Çünkü; Altın Balon, kralın oğlu olan arkadaşını çok özlemiş. Havada yolunu bulabilmesi için kuş,  Altın Balon’ a yardım etmiş. Şatoya doğru giderken bulutların içinden bir çocuk sesi duymuşlar. Ne olduğunu anlamak için her tarafı gezmeye başlamışlar. Gizlice bakmışlar ki ne görsünler! Cadı, kralın oğlunu kaçırmış, bir buluta hapsetmiş ve kraldan bütün ülkeyi ve sarayı ona vermesini istemeyi planlıyormuş. Çocuk ise korkudan çevreden yardım istiyormuş. Altın balon ve kuş  bu duruma çok üzülmüş  ve çocuğu kurtarmak için plan yapmaya karar vermişler. Kuş, diğer kuş arkadaşları ile birlikte cadıyı oyalarken altın balon çocuğu kurtaracakmış. Öyle de olmuş.Kuşlar cadının sihirli asasını kaçırmışlar ve sihir ile cadıyı buluta çevirmişler. Altın balon da ipine sardığı çocuğu göğe doğru uçurmaya başlamış. Kuşlarla birlikte Altın balon çocuğu şatoya götürmüş.

Kral çocuğunu görünce o kadar sevinmiş ki  o günü bayram ilan etmiş. Kuşlara hediye olarak sarayın bütün bahçelerini açmış.

Kralın çocuğu altın balonu görünce çok mutlu olmuş. Altın Balon arkadaşından özür dilemiş. Arkadaşlığın ne kadar önemli bir değer olduğunu anladığını söylemiş.  Çocuk da arkadaşlığın önemli özelliklerinden biri de affetmek olduğunu bildiği için Altın Balon’ un   özrünü kabul etmiş. O günden sonra balon, çocukla  çok güzel bir dostluk kurmuş. Tek başına ve yalnız yaşamanın zorluklarını da  ormanda yaşadıklarından anlamış.  Kral da Altın balon ve çocuğunun arkadaşlığı için her yıl çocuklarla ve rengarenk balonlarla  “Arkadaşlık Şenlikleri”  düzenlemiş.

Bu şenliklerde Altın Balon, diğer balon arkadaşları ile de karşılaşıp  önceden yapamadıkları arkadaşlıklarını sevinçle yaşamışlar. Altın Balon gökyüzüne bakınca artık arkadaşı ile yaşayacağı güzel günleri hayal ediyormuş .Cadı ise sonsuza kadar bulut olarak yukarıdan ülkeyi izlemiş durmuş.. Masalımız burada bitmiş. Gökten üç balon uçmuş, biri bu masalı yazanların eline, ikincisi masalı dinleyenlerin eline, sonuncusu da her zaman her koşulda arkadaş kalabilenlerin dostluk ellerine…