book

Arkadaşlık ve Dostluk    

Kendisi ile güzel vakit geçirdiğimiz, kendisine güvendiğimiz ve birbirimizi karşılıklı olarak desteklediğimiz kişiye arkadaş denir.   Hayatımız boyunca birçok arkadaşımız olur. Bunlardan bazıları ile iletişimimiz kopar bazıları ile de bu bağ yıllarca devam eder. Hatta ömür boyu bitirmediğimiz ve zamanla dostluğa dönüşen, dostluğun önemini onlarla anladığımız arkadaşlıklarımız bile vardır. Arkadaş seçimi çok önemlidir. Tanıştığımız herkesle arkadaş olamayız. Arkadaşlık kurabileceğimiz kişi her şeyden önce tüm özellikleri ile bize uygun olmalıdır. Bu kişinin davranışlarını, konuştuklarını, kişiliğini beğenmemiz gerekir ki onunla arkadaş olabilelim. Eğer bu özelliklere sahip olmayan biri ile arkadaş olursak bu arkadaşlık uzun sürmez ve kısa sürede biter.

Arkadaşlık önemli bir kavramdır. Arkadaşlarımızın bize karşı sorumlulukları olduğu gibi, bizim de onlara karşı sorumluluklarımız vardır. Onları gerçekten sevmeli, onların iyiliği için çabalamalıyız. O zaman sağlam arkadaşlıklar kurabiliriz. Dostluk arkadaştan ötedir. Dostluk birini sıradan biri yerine kardeş gibi gördüğümüz kişidir. Dost aslında bu dünyadaki en önemli kişilerdendir. Hiç dostunuzun olmadığını

düşünün hep yalnız dolaştığınızı düşünün. Çok kötü bir şey değil mi. Dostlarınızın kıymetini bilelim ve onların kötü günlerinde onlarla üzülüp iyi günlerinde onlarla gülelim. Arkadaşlarımızın hep yanında olalım.Dostun kıymetini bilelim. Eminim siz de dostlarınızın yanında kendinizi daha iyi hissediyorsunuzdur değilmi dost arkanı kollayan hep yanınıda olankişilerdedir.Dostluk. Gerçek dost, zor zamanımızda elimizden tutup bizi kaldırabilecek kişidir.her insanın bir dosta ihtiyacı vardır.

Hem güzel günlerde mutluluğumuzu paylaşan hem de zor günlerimizde sıkıntımızı hafifletmemize yardımcı olan kişiler gerçek dostlarımızdır. İnsanın hayatında birçok arkadaşı

çevresinde pek çok yakını bulunur. Ancak bu insanların hepsi dost değildir. Dost dediğin bizi karşılıksız sever. Dost yanımızda olmasa da varlığını bildiğimiz, yanımızda hissettiğimiz kişidir. İnsanın öyle anları olur ki bazen karanlıklarda kaybolur. Tüm dünya üstüne geliyormuş gibi hisseder, kişi kötü anlarında ne yapacağını bilemez. Ancak gerçek bir dostunuz varsa böyle bir durumda o sizi alıp aydınlıklara çıkarır, sıkıntılarınızı paylaşarak içinizi rahatlatır.Gerçek dostlarını bulmak isteyen insanların zamana ihtiyacı vardır. Dostluk kolay elde edilen bir şey değildir. Uzun zamanda karşılıklı ve çıkarsız bir arkadaşlığa ihtiyaç duyar dostluk. İki kişi fedakarlık çerçevesinde zor günlerden

geçtiğinde ve birbirlerine destek olduklarında bu arkadaşlık ilişkisi zamanla dostluğa dönüşür.Gerçek dostluk çok zor elde edilir. Ama bu duygu dünyadaki pekçok duygunun üstündedir. Gerçek bir dost bulan kişiler bu dünyadaki şanslı insanlardır. Eğer sizin de gerçek anlamda bir dostunuz varsa ona sımsıkı sarılın ve hiç bırakmayın. Çünkü dost karların içinde açan bir çiçek gibidir. Onu bulduktan sonra kendisine gereken değeri vererek asla kaybetmemek gerekir.Dostluğun insan hayatındaki değeri bir ekmek, su kadar değerlidir. Artık kimsenin birbirine güveni kalmadığı şu zor hayatta gerçek bir dostumuz varsa eğer kıymetini bilmeliyiz. Çünkü arkadaş çok bulunur ama dost zor bulunur.

Çünkü dostluk, gerçek anlamda sadakat, fedakarlık, cömertlik ve iyi kalplilik ister. Bu duygulara sahip olmayan biri, dost tanımına uymaz. İnsanlar, yaşadıklarını başka insanlarla paylaşmak ister. Bu yaşananlar güzel şeyler de olsa kötü şeyler de olsa paylaşılır. Dostumuzla paylaştığımız sevincimiz artar, paylaştığımız üzüntümüz ise azalır. Dost, sadece kendisi ile zaman geçirdiğimiz, arkadaşlık yaptığımız kişi değildir. Dostta haset olmaz. Dostunun iyiliği için içten içe samimi dualar eder. Bize en yakın olan kişiler, şüphesiz ki annelerimiz, babalarımız ve kardeşlerimizdir. Bu kişilere karşı kayıtsız şartsız bir sevgi duyarız. Çünkü aramızda bir kan bağı vardır. Oysa dostumuzla herhangi bir kan bağımız yoktur. Ancak onları da kardeşlerimizi gibi, ailemiz gibi sever, sayar, düşünürüz. Onların yerini bazen aile bireylerimiz bile dolduramaz. Çünkü onların yeri gerçekten bambaşkadır.

Gerçek, dost, bize bizim kadar yakın olan insandır; bizi kayıtsız şartsız sevendir. Hatasız kul olmaz derler. Gerçekten hayatımızın çeşitli devrelerinde birçok defa yanılır, hatalı davranışlarda bulunabiliriz. Bu durumda dost bildiğimiz kişi bizi uyarır. Uyarmak zorundadır da. En azından dostluğun gereğidir bu. Biz bu uyarıya omuz silkip hatalarımızda ısrar edersek dostumuz bizi daha sert bir dil ve tutumla eleştirebilir, kınayabilir. Bu yüzden incinip dostumuza içerlemememiz gerekir. Onun bizim iyiliğimizi istediği için böyle davranmak zorunda kaldığını aklımızdan çıkarmamalıyız. Hatta bizi böylesine kayırdığı ve kolladığı için memnun olmalıyız. Bu bakımdan Hz. Ali’nin en hayırlı dost seni hayra  sevkedendir sözü çok anlamlıdır. Yüzümüze gülen
yanılgılarımızda bizi uyarmayan, neme lâzımcı davranan insanın dostluğundan şüphe duymalıdır. Böylesinden acı söz işitmeyiz, eleştriye uğramayız ama hayır da bulamayız.