BAĞIMSIZIM

Bağımsızım. Ben bağımsız bir Türk genciyim. Nesiller boyu atalarımdan bana yadigar olan bu topraklarda ekiyor, biçiyor, üretiyor ve çalışıyoruz. Fakat hepsinden önemlisi bizler, yaşıyoruz. Yaşamaya, daha mutlu bir şekilde üretmeye ve var olmaya çalışıyoruz.

Ben kendi benliğimin farkına vardığımda 11 yaşlarında bir kız çocuğuydum. Vatan ve millet uğruna varını yoğunu adamış bir babanın canından çok sevdiği biricik küçük kızıydım. Annem ve babam beni bu millet için faydalı bir evlat olarak yetiştirmeyi kendine gaye edinmiş, Türk milletinin kültürünü damarlarıma kadar aşılamıştı. Fakat ben vatanın neden bu denli önemli olduğunu ve babamın bunu bu kadar çok dile getirdiğini bir türlü anlayamamıştım. Ta ki o güne kadar… Türkiye’ye yapılan darbe girişiminde ortaokulun sonlarındaydım. 15 Temmuz gecesi ailem hastanede ben ise evde yalnız tek başımaydım. Televizyondaki haberleri gördüğümde iliklerime kadar titredim. O korkuyu en derinimde yaşadım ve hissettim. Bütün halkımız sokaklara dökülmüş bağımsızlık mücadelesi verirken ben sadece korkuyla bekliyordum. İşte o gün anladım. Babamın bana ne anlatmaya çalıştığını. O güne kadar ezberlediğim İstiklal Marşımız, Çanakkale Şehitlerine şiiri, Sakarya Türküsü… Hepsi bir anda anlam kazanmıştı benliğimde.

Bugün babama bir başka sarılıyorum. Anneme, abime bir başka… Hepsi canımdan birer parça. Bu memleketin her karışında emeği geçen insanlar bizler için bir başka. Kurtuluş Savaşından bizleri bu günlere getiren, Vatan ve Millet dememizi sağlayan Gazi Mustafa Kemal Atatürk’ün yeri bir başka… Eğer o  gün atalarımız olmasaydı bizler bugün “bağımsızlık” için var olamayacaktık. Ben bugün bu satırları bağımsızlık için yazamayacaktım. 21 yaşında genç bir kadın olarak bu vatanı ve milleti bizlere emanet eden, bana seçme ve seçilme hakkı veren, ben öğretmen olacağım dememi sağlayan Atama sonsuz minnetlerimi sunuyorum. Ben bağımsızım. Bağımsız bir Türk kadını !