Anna 2

Ég tel að mér myndi ganga betur í lífinu hefði ég fæðst sem strákur. Margar ástæður benda til þess, ég er frekkar kærulaus manneskja og hefur það áhrif á hvernig mér gengur í lífinu. Það er ætlast til miklu af mér og finnst mér í flestum tilefnum meira ætlast af kvenkyninu heldur en karlkyninu. Ég vil ekki að neinn ætlist af  neinu frá mér og framtíð minni þar sem að ég veit ekki einu sinni hvort ég er svöng eða ekki. Hefði ég fæðst sem strákur væri ekki ætlast jafn mikið af mér. Mér finnst “strákaföt” flottari en “stelpuföt”. Hefði ég fæðst sem strákur væri ekkert pælt í því að ég kaupi fötin mín í karlmannsdeildinni á Asos. Mér finnst tilfinningar og vellíðan stráka vera tekin mark á, mjög líklega vegna þess að strákar tjá tilfinningar sínar sjaldnar en ég hef ekki áhuga á því að fara í kynleiðréttingu því þrátt fyrir allt þetta eru margir góðir kostir og eiginleikar við það að vera kvennmaður.