Meslekte İlk Günüm

1996 yılında öğretmenliğe ilk Iğdır ilinde zor şartlarda bulunan bir bölgede başladım. Okulu yeni açtığımız için nakil başvuruları alıyorduk. Çocuğunun elinden tutan okulun yolunu tutuyordu. Okul o şartlarda olabilecek en güzel okuldu. Bir işadamı tarafından yapılmış her şeyi düşünülmüş bir okul hayal edin. Yerler mermer, duvarlar saten boya. Benim gariban yaşlı amcam torununu elinden tutmuş bahçeden geçerek ana kapıya doğru sendeleyerek geliyor biz yeni öğretmenler de O’nu izleyip bölgedeki okumaya açlığın giderilmesinde bir nebze katkımız olacağını düşünüp gururlanıyorduk. Amca kapıdan içeri girerken hiç beklemediğimiz bir şekilde ayakkabılarını çıkarttı ve en başta ki öğretmen arkadaşımın eline yapışarak “Allah sizden razı olsun, bu bebeler okuyup sizin gibi adam olacak” dedi. Gururumuz bir anda duygu seline döndü ve gözlerimiz yaşardı. “Estağfurullah amca geç otur ayakkabılarını da giy lütfen.” sözlerimizle, amca ” Yok kızım kirlenmesin, ayaklarım çamurlu ” dedi. 22 yıldır görev yapıyorum ancak hiçbir olay 22 sene önce yaşadığım o amca kadar beni etkilemedi.