Aradan Sıradan

İzmir’den bir adet on yıllık matematik öğretmeni ben. Genel olarak komik ve mizahi bir yanım vardır. Öğrencilerimle tatlı-sert ilişkimizle geçinip gideriz. Kah güleriz kah deli gibi matematik yaparız. Çatık kaşlı, somurtkan olmak kime ne kazandırmış? Bazen espriler havada uçuşur sınıflarımda. Düzeyli ve kaliteli esprilerle kendimizden geçeriz. Ortaokul çocuğu benim pıtırcıklar neticede çok da abartmamak lazım ama anlaşıldığımda acayip mutlu olurum 🙂 Sınıfta ilginç konuşmalarımızı anlayan yıllar sonra bunlara gülebildiğimiz öğrencilerimin varlığı yeminle bu mesleği sevme nedenim. 5. sınıflar çok sarılgan olurlar, sevgi pıtırcığı oluverirsiniz eğer 5. sınıflarla ders işliyorsanız o yıl. Gene ben de bir gün 5. sınıflarla olan dersime girmek için sınıfa girdim ve tahtada kalpler, böcekler, çiçekler, seni seviyoruzlar kol geziyor, tabi ben nasıl mutlu oluyorum bunlarla anlatamam 🙂 Ama en çok da kenara iliştirilmiş olan şu yazıyı sevdim ve hiiiç unutmadım. En sevilen beşler öğretmenlerini mutlu etmenin yolunu biliyor anlaşılan :)))