Ben Seni Şimdiden Özledim

Birinci dönemin son günüydü . Hepimiz için yoğun , bazen yorucu ama bir o kadar da keyifli bir dönemi geride  bırakacaktık.

Kısa bir dinlenmenin hepimiz için iyi geleceği düşüncesi ve mutluluğuyla son gün etkinliklerini de tamamladım.

İlk karne törenlerinin çocuklar için özel olmasını istemiştim ve öyle de oldu. Şüphesiz o gün anılarım da benim için de özel bir gün olarak kalacaktı.

Palyaço balonlar kocaman bir pasta ve ilk karne…

Karnelerini verdikten sonra çocuklarımla vedalaştık.

Onlar sınıftan çıkarken; günün yorgunluğu ve  ben geri de kalan eşyaları toplamaya uğraşıyordum.

Çocuklarımdan biri, sınıftan çıkmasının üzerinden çok geçmeden geri döndü.

Çocukça dalgınlıklarıyla sınıfta eşyasını unuttuğunu zannedip;

-Süleyman ne unuttun sınıfta? diye sordum.

Boyunun yetiştiği ölçü de yükselip bana sımsıkı sarıldı ve;

-Ama ben şimdiden seni çok özledim. 15 gün seni görmemeye nasıl dayanacağım, dedi.

O kısacık an.. günlerce tatil yapmaktan daha değerli ve dinlendiriciydi benim için.

Kalbime dokundun çocuk…

Artık çok yorulduğum zamanlarda o anı hatırlıyorum. Her şey yeniden başlıyor.