ÖĞRETMENLERİMİZİN GENÇLİK ANILARI

 SULTAN GÜL ÜZÜM

Yıl 1991. İstanbul’a tayinim çıktı. Bu arada tayinimin oraya çıkmasına çok sevinmiştim. Sabahın erken saatlerinde İstanbul’ a ulaştım. Okuluma geldiğimde , Öğrencilerin giriş saatiydi. Üzerimde spor kıyafet vardı. Kapıda müdür yardımcısı beni öğrenci zannedip bir güzel azarladı. Cevap bile veremedim. Bahçeyi geçip bina kapısına geldiğimde bir de hizmetliden azarı işittim.’bu kapıdan giremezsin’diyerek. Daha sonra kendimi tanıttıktan sonra üzüldüler ve çok şaşırdılar. Çünkü İstanbul’ un iyi liselerinden biriydi ve yaş ortalaması yüksek olduğu için benim oraya gelmeme şaşırmışlardı.

1998’de tayinim Adana’ya çıktı. Bende ki de şans işte… Okuluma gittiğimde Müdürüm kararnamemin gelmediğini ve üstelikte 12 İngilizce öğretmeninin olduğunu bundan dolayı öğretmene ihtiyaç olmadığını söyledi. Şaşkınlıktan ne söyleyeceğimi bilemedim. Deprem sonrası olduğu için kararnamem kaybolmuş. İlçe Müdürüne kadar gidip durumu anlatmaya çalıştım. Sonunda sorun çözüldü. Meğer okulum yeni Anadolu lisesi olduğu için okulun tek İngilizce öğretmeni görünüyordum. Sayın Müdürüm de bu duruma şaşırdı.  Neyse ki bundan sonraki okulumda sorun yaşamadım. :))

ELİF GÜLER

Liseden 2007 yılında mezun olmuştum. İlk yıl hazırlandığımda kazanamadım. Benim için bir hayal kırıklığı oldu. 2008 yılında daha düzenli ve daha çok çalışarak Niğde Üniversitesi iktisat bölümünü kazandım. Üniversiteyi kazanıp Niğde’ye yerleşmeye gittikten sonra okulun ilk günü iktisadi idari birimler fakültesinin kapısından girdiğimde kendimi çok değişik hissetmiştim. İlk defa tek başıma bir şehirde kendi ayaklarımın üzerinde bulunduğumu fark edip kendime güvenim gelmişti. Aslında ben çok utangaç ve çekingen bir kızdım. Ama üniversite kazanıp Niğde’ye gitmem ve kendi başıma yaşamayı öğrenmem. Beni güçlü bir kız yapmıştı. Her genç kızın bu duyguları tatması gerektiğini düşünüyorum.

HACI BOZKURT 

        İlk tahin yerim olan Urfa Bilecik Lisesi’nde iken sınıfta diğer arkadaşlarına göre yaşı daha büyük bir öğrencim vardı.

 Kırsal bölgeden geldiği  için zar zor Türkçe konuşabiliyordu. İlk yazılı yaptığımda öğrenci yanıma   gelerek  ‘‘san şemdi yazılı okayacaksan Müslüm zayıf aldı diyacaksan ev argadaşlarım buni bubama söyleyacak  bubam da beni okutmayacak ’’dedi.Bende    eeee Müslüm ne yapalım dedim. Müslüm’de ‘‘sınıfta yazılıyı okurkan Müslüm doksan aldı diyaceksin. Eger ikinci yazılıdan doksan almazsam sen beni sınıfta bırakacaksan’’ dedi.sınıfa geldim. Müslüm’ün notunu 90 olarak söyledim. Sınıfta bir güzel havasını attı. Müslüm ikinci yazılıdan 100 aldı.

ZEHRA KOCAKAPLAN

        2012 senesinde Şanlıurfa’nın Akça kale ilçesine atandım. Atandığım sene Suriye savaşından dolayı sıkıntılar yaşadım. Daha sonra sevdiğim öğrencimin ailesini kaybedişine tanık oldum. Kendisi de ilçeye düşen bomba nedeni ile uzun süre tedavi görmek zorunda kaldı. Öğretmenliğimin ilk yılına ilk heyecanıma savaşa tanık olarak başladım. Daha sonra gecikmeli olarak eğitim öğretime başladık. Tedavisinin ardından okula devam eden öğrencimize öğretmenleri olarak yardımcı olduk . Çok mücadeleci olan kızımız şimdi üniversitede iyi bir bölümü bitirmek üzere yoluna devam ediyor. Yaşadıklarına şahit olduğum ve azmine hayran kaldığım canım öğrencimi unutmam mümkün değil. Öğretmenlik mesleğimin başlangıcında bana çok şey katan öğrencimi daima sevgi ile hatırlıyorum.