Bir anı

Mersin’ in Mut ilçesinde yatılı bölge ilköğretim okulunda müdür yardımcısı olarak görev yaptım. Okulumuz pansiyonunda ulaşım sıkıntısı olan köylerden gelen öğrenciler yatılı olarak kalıyorlardı.

İdarecilik yaptığım dönemlerde bir gün pansiyonda öğlen yemek arası katlarda dolaşıyordum.Öğrencilerden birinin gömleğinin yakasının ve kravatının bozuk olduğunu görünce düzelttim. Orada bulunan öğrencilerden bir başkası

“Öğretmenim benim de  yakam bozuk.” dedi.

Ben “Gel oğlum seninkini de düzelteyim.” deyip hemen düzelttim onun yakasını da.

Bu olay bana öğrencilerin sevgi ve ilgiye ne kadar ihtiyaç duyduğunu hatırlatan olaylardan biridir. Özellikle evlerinden uzakta okumak zorunda kalan öğrenciler için çok daha zor…