ÖĞRETMENLİĞE İLK ADIMIM

Şubat 2012.. İlk atandığım yer Şanlıurfa’nın Halfeti ilçesiydi. O zaman duyduğum heyecanı,mutluluğu anlatamam. Sizlerin de bildiği yaşadığı gibi.Annem, babam, ben topladık bütün eşyalarımı düştük yola. Bilmeyenler için söyleyeyim Halfeti baraj sularının altında kaldığı için turistik bir yer ve manzarası harika. Tabi bir acemi öğretmen olarak tüm Halfeti’ye yeni atanan öğretmenlerin düşündüğü gibi o manzaranın karşısında bir okulda çalışacağımı düşünerek yolda heyecan içinde gidiyordum. Urfa merkez de işlemlerimi halledip Halfeti’ye akşam saatlerine doğru vardık. Tabi ben öğretmen evi olacağını veya bir otel olacağını düşünerek kalacak yer konusunda hiiç telaş yapmıyorum.. Tabi bir gittikkk kar yağmış , Halfeti yerleşim yeri sular altında kaldığı için Yeni halfeti kurulmuş .yol yok her yer çamur, araba çamura batıyor :/ neyse sorduk köyün adını bir kişiyi verdiler yanımıza siz tek bulamazsınız diye. O caanım turistik yerin zıttında bir bilinmeze doğru yola çıktık. Gidiyoruz yol bitmiyor . Yollar berbat çünkü asfalt yok. Her çukura bir adam düşer o derece neyse vardık gideceğimiz yere baktık köy tamam ama okul benim okul değil . Dediler o okul burda değil. Buranın mezrasında. Aman Allahım zaten dağın başında yol iz olmayan bir yere gelmişim bi de mezraya gidecem. Tabi gittik okulu gördüm. öğrenciler okulun bahçesinde yeni öğretmeni beklemişler saatlerce. Tabi arabadan inip yanlarına gidecem nasıl bir heyecan ama bende yüreğim ağzımda. Arabadan ayağımı bir attım çamur ama böyle bir çamur yok. Dizime kadar girdim. Benden bi ses yükseldi. “Allah kahretsin bu çamuru ne biçim yer burası böyle “ öğrenciler gülüyor öğretmen battı diye. Diğer köy okullarının öğretmenleri gelmiş beni bekliyorlar tanışmak için tabi onlar da duydu bağırmamı. Herkes bana gülüyor benim sinir tepede ama. İştee bu benim öğretmenlik hayatımın ilk anısıydı. O zaman korkunçtu ama şimdi gülerek anıyorum. O korkunç yerde 4 yıl tek öğretmen birleştirilmiş sınıf okuttum bu arada ve çok güzeldi.