ORMANDA YAŞAYAN HAYVANLAR

Kaplan; Yırtıcı dörtayaklılardan, kedi cinsinde, aslan iriliğinde, ondan daha çevik, bir hayvandır.

Kaplanlar en çok Asya’nın sıcak bölgelerinde, Hindistan’da, da, Türkistan’da, İran’da, Çin’de, Japonya’da, Cava’da ve Sumatra’da rastlanır. Kaplan yalnız Asya’ da bulunur.

Kaplan, İrilik, kemik yapısı, dişler, tırnaklar bakımından aslana çok benzer. Kaplanın postu, aslanınki gibi düz renk değildir. Açık sarıya bakan kahverengi üzerine siyah, beyaz çizgilidir. Erkek kaplanlar genel olarak 200-250, dişiler 150-160 kilo ağırlıkta olur. Kaplanın ömrü ortalama 20-25 yıl kadardır. Soğuk yörelerde yaşayan kaplanların postları, sıcak bölgelerde yaşayanlarınkinden daha sık, uzun kalın tüylüdür. Kuzey Çin’de, postunda beyaz üzerine açık kahverengi yollar olan değişik bir kaplan cinsi yaşar.

Kokarca, kürklü bir hayvandır. Kır sansarı adı da verîlen kokarca, vücudundan çıkardığı bir sıvı ile bulunduğu yeri kokutur. Vücudu 70-75 santim, kuyruğu 25-30 santim uzunluğundadır. Nisan, mayıs aylarında bir kerede dört beş yavru yapar. Tavşan ve diğer küçük hayvanları yer. Kokarca çalılıklarda ve ağaçlıklı yerlerde yaşar. Renkleri siyah ya da kahverengi, üzerilerinde beyaz şeritleri ya da benekleri olur. Vücutları zarif ve uzun, bacakları kısa ve kuyrukları çok püsküllü olur. Kazmak için kullandığı ön ayaklarının tırnakları çok uzun ve kıvrıkdır. Çoğu türlerin burunları uzun, gözleri ve kulakları küçük olur.

Ayılar; Memelilerin etçiller takımından tabanlarına basarak yürüyenler grupuna dahil bir hayvandır. Gayet iri ve hantal görünüşlü vücudu kalın tüylerle kaplıdır. Boynu kısa, kafası yuvarlak, ağzı uzun, gözleri ufaktır. Bacakları kalın ve kuvvetlidir, yürürken tabanı üzerine basar. Ayağının altı çıplaktır. Her ayağında beşer parmak vardır. Vücudunun bir yanındaki iki ayağını birden kaldırarak yürür. İsterse çok hızlı koşar.

Ayılar kışın iki aydan altı aya kadar inlerine çekilir, kış uykusuna yatarlar. Hattâ bütün yıl bol besin bulabildikleri sıcak iklimlerde de kışı İnlerinde geçirirler. Yalnız hayvanat bahçelerindeki ayılar kış uykusuna yatmazlar. Soğuklar yaklaştığı zaman ayı kışı geçirmek üzere kendine tenha bir köşe, rahat bir yer arar. Bazan bîr ağaç kovuğuna girer veya kendisi toprağın içinde bir oyuk açar. Çukuruna girdikten sonra da vücudunu yaprak, ot ve tozla örter, yalnız nefes almak için küçük bir delik bırakır, kışlama zamanında ayı tamamıyla uyku halinde değildir; yalnız, yemez, içmez, uyuşuk bir şekilde kalır.

Köstebekler değişik görünüşleri ve farklı yaşam şekilleri ile her zaman dikkat çeken hayvanlar olmayı başarmıştır. Köstebekgiller yani Talpidae familyasına dahil olan bu canlı, yer altında yaşamını devam ettirmekle kalmayıp kendine yeni bir dünya yaratabilecek niteliklere sahiptir. Köstebekler yaklaşık olarak 15 cm boyutundasilindirik bir vücut yapısına sahiptirler. Vücut şekilleri toprak altında ilerlemeye ve kazı yapmaya elverişli olacak şekilde evrilmiş ve evrilmeye devam etmektedir.

Ön ayakları adeta bir iş makinesi ile aynı şekilde çalışarak toprak içerisinde rahatlıkla kazı yapmasına ve ilerlemesine olanak sağlamaktadır. Köstebeklerin vücudu kadifemsi parlak tüylerle kaplıdır.

Genellikle siyah tüy yapısına sahip canlılar olarak bilinseler de, gri ve beyaz tüylü köstebeklerin olduğu da bilinmektedir. Köstebeklerin vücudu toprak altında ilerlemeyi kolaylaştıracak şekilde oldukça kolay esneyerek, sağa sola yatabilen bir yapı içermektedir.

Fil; karada yaşayan havvanların en büyüğü ve en ağırıdır. Hortumlu memelilerdendir. Yükseklikleri yerden 4-5 metre, ağırlıkları da 4-5 ton kadardır. Üst dudakla burun birleşerek uzamış/ kalın kuvvetli bir hortum şekline girmiştir.

Fil, Afrika ve Asya’nın sıcak bölgelerinde yaşar. Bugün için yeryüzünde iki çeşit fil vardır: Afrika ve Asya fili. Bazı bilginler Sumatra ve Borneo adalarında yaşayan, boyca daha küçük bir fil cinsini üçüncü çeşit olarak gösterirler.Filler ot yiyerek beslenirler. Çoklukla kalabalık sürüler halinde, sulak ormanlarda, bataklık kıyılarındaki geniş topraklarda yaşarlar. Zaman zaman suya girerek hortumlarına çektikleri suyu üzerlerine fışkırtarak yıkanmaktan büyük zevk duyarlar. Gündüzleri ormanların kuytu köşelerinde geçiren filler geceleri, karınlarını doyurmak üzere, dolaşmaya çıkarlar. Şehir ve kasabaların yakınlarındaki ekili yerlere büyük zararlar verdiklerinden insanlar bunları tuzaklar kurarak, çukurlar kazarak avlarlar. Öte yandan fildişinin yüksek değeri yüzünden bilhassa Afrika fili devamlı olarak avlandığından sayıları gittikçe azalmaktadır.