ORMAN HAYVANLARI

ÇİTA:

*En hızlı koşan kara canlısıdır.

*Bazı çitaların şeritleri vardır.
*Çitalar avını yakalanmak için çok hızlı koşar.
* Siyah renkte çita yoktur.
 *Çitalar, hızından ötürü büyük gözlere sahiptirler.
* Çitalar tatlı yiyecekleri tadamazlar.

*Anne çitalar yavrularına av yakalamayı uygulamalı olarak öğretir.

SİNCAP:

* Sincapların dişleri kırılıp-aşınsa bile, yerine hemen yenisi çıkar. Aşınan dişler sürekli uzayarak alttan yenilenir.

*Sincaplar  vücutlarının 10 katı kadar sıçrayabilirler.

*Bir yere tırmanırken kafalarını  herhangi bir yönde 180 derece çevirebilirler.

*Sincaplar her hafta kendi ağırlıkları kadar yemek yiyebilir.

*Sincaplar arkalarını görebilirler.

*2-5 yıl arası ömürleri vardır.

ANAKONDA:

* Anakondalar zehirsiz yılanlardır.

 * Anakonda yakaladığı avının ilk olarak kemiklerini kırıyor.

* Ağaçlara tırmanmalarının sebebi, vücut sıcaklıklarını yüksek tutmak.

 * Anakondalar uzun süre beslenmeden yaşayabilir.

* Sarıldığı av, anakonda ondan vazgeçerse kurtulabilir.

   FİL:                                                              

 * Karada yaşayan hayvanların en büyüğüdür.

* Fillerin diğer hayvanlardan en büyük farkı hortumlarının olmasıdır.

* Arılardan korkarlar.

* Sürüden bir fil öldüğünde uzunca bir süre yas tuttukları gözlemlenmiştir.

* Filler ayakta uyurlar ancak yakalanmış veya sirkte çalıştırılan filler bir süre sonra insanlar gibi yatarak uyumayı öğrenirler.

* Beyinleri yaklaşık olarak 5 kilodur ve bu sayede dünyanın en büyük beyinli canlısı ünvanına sahiplerdir.

    KİRPİ:        

* İğnelerini dikleştirerek kendilerini koruma özelliği olan kirpilerin bir başka savunma mekanizması da inanılmaz hızlı bir sürede kendilerini bir top haline getirip yuvarlanabilme becerileri.

*Ayrı ayrı karakterleri var. Aynen insanlar gibi bazıları somurtgan ya da neşeli, bazıları ise cesur ya da utangaç.

*Ruh halleri iyi olduğunda iğneleri düzleşir.

*Aynı anda 4-5 tane yavru doğurabilen anne kirpi, bebeklerinin üzerindeki iğneler yüzünden acı çekmez. Bebek kirpiler doğduklarında sırtları iğnelerini kapatacak şekilde bir sıvı ile kaplıdır, dışarı çıkar çıkmaz bu sıvı vücutça emilir.