NİSA’NIN DÜŞÜ

 NİSA’NIN DÜŞÜ

     Nisa güzel bir günün sonunda yatağına uzandı. 

     Pencereden yıldızları ve hilal şeklindeki ayı görüyordu. Bir an düşündü. Evrendeki sonsuzluk ve içindeki gezegenler ; insanı çok etkiliyor.Hala gizemini koruyordu.

     Gezegenlerin gizemli hali insanları merak içinde bırakıyordu. Tekrar pencereden dışarı baktı.Yıldızlar o kadar parlak ve ay o kadar kusursuz görünüyordu ki gözlerini gökyüzünden alamıyordu.

      Yıldızların şekillerinden hangi yıldız olduklarını anlamaya çalıştı.Kutup yıldızı yani Kuzey yıldızı en parlak yıldızdır. Kuzey yönünü gösterir.

     Büyükayı, Küçükayı, Samanyolu, Mira, Halley, Orion, Biela kuyruklu yıldızlarını düşünürken uykuya daldı.

     Düşünde biri ona sesleniyordu.

     -Nisa , Nisa haydi kalk.Kalktı etrafına bakındı. Pencereden ona bakan abisini gördü.

     -Haydi bakalım beraber kısa bir yolculuğa çıkalım diyordu abisi:

     -Anıl abi nereye gideceğiz.

     -Senin görmek istediğin bir yere gideceğiz birazdan, aracımız gelecek haydi kalk hazırlanalım. Nisa’nın heyecandan kalbi güm güm atıyordu. Birazda korkuyordu. Ya gidipte kaybolup bir daha dönmezsek diye düşünüyordu….

     Bunu düşünürken kendilerini ufonun içinde buldular. Aman tanrım bir gürültüyle atmosferden çıktılar. Uzaktan görülen ay onların yanı başındaydı. 

     Dünya aydan muhteşem görünüyordu. Daha şimdiden Dünya’ya özlem duymaya başlamışlardı.

     Bir anlık şaşkınlıktan sonra, merakla dışarı çıkmak istediler. Dikkatli bir şekilde Astronot kıyafetini giydiler.

     Ayda  dolaşmaya başladılar. Nisa ayın üstünde küçük, büyük noktacıklar ne diye sordu. Anıl abisi:

     -Onların adı kraterdir Nisa dedi.

     Ayda gezmek heyecan vericiydi. 20 Temmuz 1969 ‘da Neil Armstrong, Edwin Aldrin, Michael Collins isimli ay astronatları ayın yörüngesine girmişlerdi.

     Aya ilk ayaj basan Neil Armstrong’ dur. Aya ilk adım attığında;

     -”İnsan için küçük, insanlık için dev bir adım.” demiştir.

     İnsanlığın atacağı daha birçok dev adım vardır. Uzayın derinlikleri bizi bekliyor.Uzayda yerçekimi olmadığından, kütlelere belirli bir miktar yaklaşırsanız çok hızlı bir çekim kuvvetine girersiniz.

     Uzayda ağlarsanız göz yaşlarınız yer çekimi olmadığından yukarı doğru gider.

     Ayda kraterin üstünde oturduk.

     -Abi gezegenlerde yaşam var mıdır?

     -Dünya dışında hiçbir gezegende şimdilik yaşam yoktur.

     -Bu yararlı bilgileri öğrendiğim iyi oldu. Uzay her zaman ilgimi çekmiştir. Biraz da Samanyolu’ndaki yıldızlarda gezelim Anıl abi.

     -Haydi tut elimi yıldızdan yıldıza atlayalım Nisa….

     -Yıldızlar uçsuz bucaksız, uzay çok güzeldi. Şu yıldıza da atlayalım.

     -Artık aracımıza binelim.Dünyaya dönme zamanı geldi Nisa…..

     -Tamam abi dönelim.

      Ufo ya bindiler, Dünya’yı özlemişlerdi. Dünya’ya yaklaştıkça gözümüze daha bir güzel görünüyordu.

Atmosfere girdik. Ufo gürültü ile parçalandı.

     -Eyvah! düşüyoruz.

     -Nisa, Nisa yerde ne işin var kızım?

     Ufo parçalanınca yataktan düştüm anne.