KÜTÜPHANE

                     KÜTÜPHANE

       Bir gün Mine ve Mete’ye öğretmenleri kitap okuma ödevi verdi. Mine kitap okurken, kitabın içinde kütüphane ile ilgili bir yazı gördü. Yazıyı dikkatlice okumaya başladı ve okuduğu yazıyı Mete’ye de gösterdi . Çünkü, Mine ve Mete hayatlarında hiç kütüphane görmemişlerdi. Onlar kütüphanenin nasıl bir yer olduğunu merak etmeye başlamışlardı.

Mine ve Mete “ Anne, baba ” diye seslendiler. Sesleri duyan Mine ve Mete’nin annesi  babası, hemen onların yanına geldi. Annesi, onlara “ Ne oldu çocuklar?” diye sordu. Mine ve Mete “Anne, baba kütüphane ne demek?” diye sordu.

      Annesi de onlara kütüphaneyi anlatmaya başladı:

      Çocuklar; kütüphanede kitap okur, araştırma yapar, bilmediğimiz , merak ettiğimiz konuları ve olayları öğreniriz. Kitap okurken dikkatimizin dağılmaması için kütüphanede sessiz olmalıyız ve çıt bile çıkarmamalıyız.

       Bunun üzerine Mine ve Mete’nin babası “Haydi o zaman kıyafetlerinizi giyinin, kütüphaneye gidiyoruz.” Diye seslendi. Çocuklar kütüphaneye gidecekleri için çok sevindiler. Hemen kıyafetlerini giyip hazırlandılar. Mine ve Mete anne ve babasıyla birlikte arabaya bindiler. Annesi ve babası emniyet kemerlerini taktılar. Annesi “Çocuklar haydi sizde emniyet kemerlerinizi takın.” dedi. Herkes emniyet kemerlerini taktıktan sonra yola çıktılar. İkisi de çok heyecanlıydı, kütüphaneye gitmek için sabırsızlanıyorlardı. Yol hemen bitti ve kütüphaneye vardılar.

Mete ve Mine annelerine “Kütüphane burası mı?” diye sordular. Annesi de “Evet burası. Haydi içeriye girelim, neler var hepsine beraber bakalım.” dedi. Sonra da hep  birlikte  kütüphaneye girdiler.

       Mete “Burası ne kadar büyük bir yermiş? Kocaman raflar ve o rafların içinde de bir çok kitap var. ”dedi.  Mine “Anne acaba insanlar kütüphaneden gidince kitapların içindeki kahramanlar dışarıya çıkıp, gezip dolaşıyorlar mıdır ?”diye sordu.

        Mete “Baba, Mine’nin söyledikleri doğru mu?” diye sordu. Babası da, “Çocuklar hayal gücünüze hayranım, ama öyle bir şey yok.” dedi.

Daha sonra kütüphaneyi gezmeye başladılar ve kitapları incelediler. İnceledikleri ve beğendikleri kitaplardan bir kaçını alıp okumaya başladılar. Mete’deki kitabın konusu okul maceralarını anlatıyor, Mine’deki kitabın konusu ise ıssız bir adada yaşayan insanları anlatıyor. Anne ve babası da kendi yaşlarına uygun kitaplar bulup okumaya başladılar. Kütüphane çok sessizdi yani olması gerektiği gibiydi. Böylelikle kütüphanede bulunan bütün insanlar rahatlıkla kitaplarını okuyor, öğrenciler de derslerini çalışıyorlardı.

       Derken zaman su gibi akıp geçti. Mete , Mine , annesi ve babası kitaplarını okumuşlar ve bundan büyük zevk almışlardı. Hepsi de okudukları kitapları çok beğenmişlerdi. Şimdi sıra Mete ve Mine’nin okudukları kitaplarda neler olduğunu anlatmaya gelmişti. Mete’nin annesi dedi ki; “Haydi bakalım Mete kitapta neler okuduğunu bize anlat.” Mete de başladı anlatmaya; “Benim okuduğum kitap da okuldaki bir oyunla ilgiliydi. Okula yeni katılmış bir öğrencinin diğer arkadaşlarına öğrettiği bir oyun bu. Oyunun adı yerden yüksekti. Oyun, en az üç veya dört kişiyle oynanıyor. Ebe olan kişi yerden biraz yüksek olan oyuncuları ebeleyemiyor. Ama ebe, yerde kalan oyuncuları ebeleyebiliyor. Oyun bu şekilde devam edip gidiyor. Oyuncular yorulunca da oyun bırakılıyor.

 Benim okuduğum kitap  çok güzeldi.” dedi ve bitirdi. Sırada Mine vardı. Mine de anlatmaya başladı. “Benim seçtiğim kitapta; yıllar önce bir gemi kazasından kurtulan ve hiç kimsenin olmadığı bir adaya sığınan insanların yaşam mücadelesini anlatıyor. Gemi  battıktan sonra kurtulan beş kişinin yıllarca adadan kurtulma ümidiyle yaşaması ve birbirlerine olan bağlılıkları beni çok şaşırtmıştı. En güzel tarafı ise hikayenin sonunda bu kişilerin adadan kurtulmasıydı. Benim bu okuduğum hikaye çok hoşuma gitti.” dedi ve bitirdi.

Mete ve Mine kütüphaneye geldikleri için çok mutlu olmuşlardı. Annesi ve babası da çocuklarının mutlu olduğunu görünce, onlar da mutlu olmuşlardı. Artık kütüphane kapanmak üzereydi. Mete ve Mine kütüphaneden ayrılmadan önce oraya üye oldular. Beğendikleri  ve seçtikleri kitaplardan birkaçını aldılar. Daha sonra anne ve babası ile birlikte kütüphaneden ayrıldılar ve evlerine döndüler.

      Mete ve Mine bundan sonraki zamanlarının büyük bir kısmını kütüphanede geçirmeye başladılar.

                         Yazan  Belinay Bilgin