ბრინჯაოს ხანა

მე ვარ გიორგი გოგატიშვილი კოლხეთიდან კოლხაში რამდენიმე ტომია  გაერთიანებული. მე ტომის ბელადმა გამგზავნა   შორეულ მხარეებში სამოგზაუროდ.  თავიდან  შუამდინარეთში წავედი თან ასევე დავალებული მქონდა იქიდან რაიმე სასარგებლოც ჩამომეტანა.

ცოტა საჭმელი და წყალი წავიღე და ერთი შუბი .

რამდენიმე დღე მივდიოდი როცა ჩავედი იქა ურობა დავათვალიერე მაგრამ ისეთი საინტერესო ვერაფერი ვიპოვე რაც ბელადს დაინტერესებდა  ვიფიქრე ეგვიფტეში უფრო მეტ რამეს აღმოვაჩენდი, და ეგვიფტისკენ წავედი სანამ წავიდოდი წყალი მოვიმარაგე მდინარიდან და გარეული ტახიც მოვკალი შემდეგ შევწვი და გავეშურე ეგვიფტისკენ.

ეგვიფტეში წავედი სანამ დასახლებულ პუნქტამდე მივაღწევდი წყალი გამითავდა გარშემო კი მხოლოდ ქვიშა იყო დაახლოებით 1 საათი მივდიოდი ძალიან მწყუროდა შემდეგ ძირს დავეცი და მეტი აღარ მახსოვს როცა გამოვფხიზლდი ჩემს გარშემო ხალხვნი იყვნენ მე წყალი ვთხოვე წყალი დავლიე და წყურვილი მოვიკალი შემდეგ ცოტახანი დავიძინე რადგან 4 დღეა არ მზინებია 1 დღე გათიშული მეძინა. როცა გამოვფხიზლდი გარეთ გავედი და პირ ღია დავრჩი იქ დამხვდა პირამიდები ისის ძალიან დიდები იყო ესეთი რამ არასდორს მინახავს ასევე კედლებზე რაღაც ნახატები  ასევე გიგანტური ქანდაკებები შემდეგ ფარაონთან წამიყვანეს ფარაონმა მკითხა ვინ ვიყავი და საიდან მე ავუხსენი შემდეგ მან მითხრა:

-შენ აქედან ვერ წაყვალ

-რატომ??? ვკითხე მე.

-აქედან ფეხს ვერ გაადგავ რადგან არავინ არ უნდა გაიგოს ჩვენი პირამიდების შესახებ რადგან  პირამიდების შტურმით აღება მოუნდებათ  და ჩვენი დახოცვა!!!

-მე კი მაგრამ მე სახლში უნდა დავბრუნდე

-ნუ ღელავ მე შენ არ მოგკლავ თუ შენ ჩემი მონა გახდები !!!

მე თავიდან უარზე ვიყავი მაგრამ მერე დავთანხმიდი .

ყოველ დღე ვმუშაობდი თუ მუშაობას ვინმე შეწყვეტდა მას გაშოლტავდნენ და უწყლოდ დატოვებდნენ

მეც ვმუშაობდი და ვმუშაობდი . იქ ერთ მონას დავუმეგობრდი ერთხელ მან მითხრა:

ფარაონი ბებერია ჩვენ მზად უნდა ვიყვეთ შეიძლება 1თვეში 1წელში  ან საერთოთ 3 წელში  ფარაონი მოკვდება კრემაციას ცაუტარებენ ცვენ სწორედ ამ დროს გავიქცევით.

მე დავეთანხმე 4 წელი გავიდა და ფარაონი მოკვდა ოღონდ დღე უნდა გავქცეულიყავით რადგან ღამე გვატყვევებდნენ კიდევ ყურადღება იმაზეც გადაიტანეს რომ რამდენიმე მონამ  ფარაონის საგანძურის მოპარვა გადაწყვიტეს ზოგი მახეებისგან დაიღუპა ზოგი კი ლაბირინთში დაიკარგნენ და დარაჯებმა დაიჭირე აწამეს და მოკლეს  ჩვენ კი როცა ყველას ყურადღება გადატანილი იყო გავიქეცით 2 კვირაში კოლხაში მივედი და ცემი მწგობარიც წავიყვანე

მ=ბელადმა მითხრა :

-შენ გვიღალატე და იმათ თან დარჩი!!!

-მე არ მიღალატია   მე ტყვედ ამიყვანეს!!

მან დამიჯერა და მიგვიღო

ამის შემდეგ ყველაფერი ტომის ბელადს მოვუყევი.

მან იფიქრა და როცა ვუთხარი კედლის ნახატებზე ბელადი მიხვდა რომ ის ნახატები წერილის მსგავსი იყო და შემდეგ ბელადმა და ყველაზე განათლებულმა ხალხმა შექმნეს ქართული დამწერლობა

ესე სრულდება ჩემი წიგნი იმედია ცოტათი დაგაინტერესდათ.

ავტ:გიორგი გოგატიშვილი