Ilayda

Benim adım Ceren, Bir de ikizim var, Eren. Eren’le çok iyi anlaşırız. Birlikte oyunlar oynarız. Bazen oyuncak bebeğim Mine de katılır bize, Mine’yi oyuncak trene bindiririz. Tren Çuf, çuf giderken, Güle güle Mine deriz.

Ama bu sabah Mine hiç oyun oynamak istemiyordu. Eren; “Ne oldu, ne oldu” diye sorup duruyordu. “Mine hasta olmuş dişi Çok ağrıyormuş” dedi Ceren. “O zaman anneme söyleyelim” dedi, Eren. Daha ben dur olmaz Demeden, Annem yanımıza geldi; “Demek Mine’nin dişi ağrıyor, O halde diş doktoruna gitmemiz gerekiyor”. “Ama Anneciğim Mine doktora gitmek istemiyor. Yatağın altında gizleniyor”. Annem bir Mine’ye Birde bana baktı. “Mine doktora gitmezse dişi ağrıyacak gündüz, gece. “Hadi Cerencim, Mine’ye söyle diş doktorundan korkulmaz”. Yatağın altından çıkarttım ona annemin söylediklerini anlattım.

Akşam eve gidince annem sordu; “Mine’nin dişi hala ağrıyor muymuş”. Anneme baktım ve; “Hayır Anneciğim baksana mışıl mışıl uyuyor muş, İyi ki Bugün diş doktoruna gitmiş, Dişlerini muayene ettirmiş”. Biz annemle konuşurken Eren geldi yanımıza, Elinde turuncu fırçayla Dişlerini fırçalıyor ağzından köpükler fışkırıyordu. “Soldan sağa, bir aşağıya Bir yukarıya” dedi konuşurken. Ona çok güldüm, Ben de hemen mor fırçamı aldım üzerine birazcık diş macunu sıktım; “Bilemedin dedim, Sağdan sola, bir yukarı bir aşağıya”. Birden Babam girdi araya; “Hayır, hayır, çocuklar, sağdan sola, Soldan sağa, yukarıdan aşağıya, aşağıdan yukarıya ve unutmayın Her yemekten sonra mutlaka dişlerini fırçala.