ASİL VE CANSİL KARDEŞLER

Merhabalar arkadaşlar ben Asil, aslında ben bir caretta carettayım. Denizlerde yüzmeyi çok seviyorum ve sadece yumurtlamak için karaya çıkıyorum.

(Saliha Çetin – Aymira A. – Ahmet Acar İlkokulu)

Sırtım kahverengi vücudum beyaz. Bacaklarım da yüzmem kolay olsun diye kürek şekline benzer. Ben tek seferde 100 yumurta bırakabiliyorum. Hem de bu yumurtaları toprağın altına gece gömerim. Onlarda yumurtadan çıkınca yürüyerek gece denize dönerler.

(Nevriye Balcı – Tuğra Fikret B. – Karapınar Sultaniye Anaokulu)

Kardeşim Cansil ve benim serüvenimde böyle başladı.Cansil ve ben birbirimizden farklı olmamıza rağmen çok iyi anlaşan iki kardeşiz.Ben sakin ve dikkatliyim fakat Cansil ise heyecanlı,hareketli ve serüvenleri için bütün tehlikeleri göze alan bir yapıya sahiptir.Hergün yaptığımız gibi tertemiz sularda gezintiye çıktık.Cansil birden bire kendilerini için tehlikeli bir yere gitmek istediğini söyledi.Fakat ben o suların bizim için yeterince temiz olmadığını söylememe rağmen Cansil ‘in ısrarına dayanamadım.

(Seçil Güleç – Furkan Eymen T. – Zeki Altındağ İlkokulu)

Cansil’ in peşine takılıp denizin bilmediğim uzak bölgelerine doğru yüzmeye başladık. Denizin derinliklerine doğru ilerledikçe dikkatli bir şekilde etrafımı incelemeye başladım. Biz caretta carettalar aslında gerekli oksijeni havadan alır ancak  uzun süre de denizin altında kalabiliriz. Denizde ilerledikçe etrafımda farklı cisimler görmeye başladım. Dikkatle baktığımda bunların insanların denize attığı çöp olduğunu gördüm. Hatta bazı balık arkadaşlarımın bu çöpleri dolandığını ya da bu çöpler arasında cansız bir şekilde uzandıklarını gördüm. Kardeşim ise hiçbirşeye aldırmadan denizde ilerliyordu.

(Abide Aydın – Elif C. – Emekevler Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi)

Asil kardeşi Cansil e seslendi. Dur gitme tehlikeli  buralar geri dön.Fakat Cansil onu duymadı  duysada cevap vermedi .Kafasına koymuştu bir kere Gördüğü o parlak cisme dokunacak ve onun ne olduğunu anlayacaktı.Hızla o parlak cisme doğru yüzdü. Nihayet onun yanına varabilmişti. Asil de peşinden ona engel olmak ve durdurabilmek için peşinden yüzdü ancak yetişemedi.O parlak cismin bir cam parçası olduğunu yansıyan ışıklar sayesinde parladığını anladığında çok geçti.Geri dönmeye çalıştı ancak hayalet ağlara takılmıştı.

(Tülay Atik – Eylül K. – Süleyman Şah Anaokulu)

Diger taraftan Asil kardeşinin izini kaybetti. Uzunca bir süre Cansil i aradı. Ancak etrafta o kadar çok atık vardı ki bir türlü onu bulamadı. Bu durum onu iyice endişelendirmeye başlamıştı.

(Filiz Kaya – Burak Cizre – Cizre İsmail Ebul-iz Bilim ve Sanat Merkezi)

Hem endişeliydi hemde Deniz kirli olduğu için halsiz düşmüştü. Zorlanarak uzunca uğraştıktan sonra kıyıya ulaştı. Biraz dinlendikten sonra etrafa bakınırken Cansil’i baygın halde gördü. Yanına yaklaştı.

(Melike Deniz – Nuray S. – Yeşilyurt Şehit Adem Ovar İlkokulu)

Cansil Cansil diye seslendiyse de kardeşi Cansil, Asil e ses vermiyordu. Bu anlamsız sessizlik onu çok üzdü ve düşündürdü. Asil başını çevirip sahile baktığında ise gördükleri mangal atıkları, pet şişeler, izmaritler ve daha bir çok çöp…

(Merve Yaşın – Emir M. – Altıntaş İstiklal İlkokulu)

“Ah bu insanlar neden doğaya zarar verip hem bizim hem de kendilerinin hayatını tehlikeye sokarlar ki” diye mırıldandı. Bu sırada Cansil gözlerini açmıştı. “Haklısın burası çok kirli macera yaşamak uğruna bilmediğimiz yerlere getirdim seni özür dilerim ama bu kirlilik içinde birşeyler yapmalıyız bence arkadaşlarımızda gelebilir buraya onların hayatını da tehlikeye atamayız” dedi. Asil de Cansil’e “haklısın kardeşim” dedi.

(Üzeyir Kılıç – Zeynep M. – Mustafa Karaciğan İlkokulu)

Dikkatlice etrafa bakarken bir arkadasinin şişeye takıldığını ve can çektiyini gören Cansil artık olanlara inanamadı. Bir şeyler yapmalıyız diye bağırarak  koşturmağa başladı. Arkadaşını kurtardıktan sonra karar verildi ki tüm arkadaşları toplayıb bi şeyler yapılması için çaba serf etmelidiler ki olumsuz hallar yaşanmasın.

(Elmira Babayeva – Humay M. – 60 Saylı Orta Mekteb)

Bu olaylar  karşısında hepimiz çok utandık.Yere atılan çöpler hangi canlılara zarar vermişti, sadece yere attıklarımız mı? Görüpte almadığımız ,sorumsuz davrandığımız her şey…O gün yaşadıklarım hem bana hem de arkadaşlarıma ders olmuştu.  O günden sonra kendimizi farklı görmeye başladık.Birbirimize söz verdik.Doğa bizim evimizdir.Çevreyi korumak kollamak bizim  görevimizdir.

(Yasemin Abidin – Ayşe – Şehitler İlkokulu)

Ekoloji elçisi seçtik kendimizi ve her zaman ekolojinin yanında olup doğamızı koruduk.

(Aygun Shirinova – Aygun – 309 Saylı Orta Mekteb)

Hikaye kitabımızda emeği geçen bütün proje öğretmen ve öğrencilerimize teşekkür ederiz.