“GEÇMİŞİM BUGÜNÜM YARINIM ” Doğal Afetler Hikaye Yazma

” Geçmişim Bugünüm Yarınım “ eTwinning Projesi

Doğal Afetler Hikaye Yazma Karma Takım Çalışmasıdır

DEPREM Mİ OLUYOR !!!

Daha önceleri de başka illerde olan büyük depremleri televizyonda görmüş ve duymuştuk. Kimi şehirlerde can kaybı oluyor, kimi yerlerde de sadece binalar hasar görüyordu. Ama yine de hiççççç önlem almıyorduk.

Hafta sonuydu. O gece geç yattık. Akşam misafirlerimiz gelmişti. Bizde yatıyorlardı. Yavaş yavaş yatağımın sarsıldığını fark ettim. Hiç durmaksızın sarsılıyordum. Zeynep  teyzenin birden bağırdığını duydum.

Deprem oluyor! Deprem oluyor!

Her yer sallanıyordu ağlamaya başladım. Anne diye bağırdım. Annem dedi ki korkma yavrum. Çök kapan hareketi yap dedi. Hemen aklıma koltuğun yanına çökmek geldi, koltuğun olduğu yere doğru hızlı adımlarla ilerledim. Orada sarsıntının geçmesini bekledim. Korkuyordum  aynı zamanda titriyordum. Bir anda bir ses duydum sarsıntı geçmişti. Başımı kaldırdığımda annemi yanı başımda gördüm. Ona sımsıkı sarıldım.Annem beni kucağına aldı ve hızlı adımlarla binamızı terk ettik. Herkes toplanma alanına gelmişti. Dışarı çok soğuktu. Eve girmekten korkuyorduk ama dışarda kaldığımızda da çok üşüyorduk. Biz depreme hazırdık. Deprem öncesi çantamızı hazırlamamız deprem sonrasında zor durumda kalmamızı engelledi. Çadıra ihtiyacımız vardı. Hemen ilerde Kızılay’ın çadır dağıttığını farkettik ve biz de sıraya girdik.

Sıra çok uzundu. Çok üşüyorduk. Sonunda sıra bize gelmişdi. İhtiyacımız olan çadırımızı aldık. Yeteri kadar gıda ve giyecek yardımı yapıldı. Akrabalarımızla iletişim kuramadık. Haberleşmelerde sıkıntı vardı. Bize verilen sıcak çorba içimizi ısıtmıştı. Bir anda yeniden küçük küçük sarsıldığımızı hissettim. Annem bu bir artçı sarsıntı korkma yavrum dedi.Sabaha kadar artçı sarsıntılar devam etti. Bir ay sonra her şey normale dönmüştü .Bir kez daha anladık ki depremler hayatımızın bir gerçeği. Deprem öldürmez bina öldürür. Unutmayalım önceden hazırlıklı olmak hayat kurtarır.

Takımdan Sorumlu Öğretmenler:

Hülya ATASOYU

Ezel KOCATÜRK

Takımda Görevli Öğrenciler:

1-Hatice Azra G   2.-Cemresu  3-Zeynep K.  4-Arda  5-Yavuz  6-Emir   7-Azra   8-Şirin  9-Şevval  10-Elfin

BİRLİKTEN KUVVET DOĞAR

Bir varmış bir yokmuş Zeynep adında bir çocuk varmış. Evde otururken bir ses duymuş. Sesi duyunca dışarı çıkmış. Dışarı çıkınca sel olduğunu anlamış. Bütün hayvanların selde sürüklendiğini görmüş. Hayvanlara çok üzülmüş ve hayvanlara yardım etmeye karar vermiş. Selin  şiddeti arttığından hayvanlara yardım etmekte zorlanmış. Bütün köylüler toplanıp hayvanları kurtarmaya çalışmışlar. Sonunda beraberce hayvanları kurtarabilmişler.Fakat bu sırada sele kapılmış bir çocuğun selde  hızla sürüklendiğini fark etmişler. Bunu görünce çocuğa da yardım etmek istemişler. Çocuğu kurtardıktan sonra sel suları yükselmeye başlamış. Hemen yanlarındaki merdiveni fark edip evin çatısına çıkmaya karar vermişler. Çatıya tırmanınca, hemen belediye ekiplerini arayıp yardım istemişler. Şehir darmadağınık gözüküyormuş. Selin şiddeti çok fazla olduğundan belediye ekipleri set kurarak selin zararını azaltmaya çalışmışlar. Selin zararını önlemişler.

AFAD ekipleri helikopterle gelip, onları çatıdan kurtarmışlar. Daha sonra devlet selde zarar görenlere yardım edeceğini söylemiş. Yardımlar yapılınca hayat normale dönmüş. Bu zor günleri birlik ve beraberlik içerisinde atlatmışlar.

Takımdan Sorumlu Öğretmenler:

Zerrin BARUTÇU-Esra GÜNÖZ TAŞ

Takımda Görevli Öğrenciler:

1-İrem Eylül  2-Ecrin  3-Haydar Efe  4-Beyzanur  5-Elifnaz    6-Sümeyye  7-Aslan  8-Ömer  9-Buğra   10-Alperen

HEYELANIN SEBEBİ

Karadeniz Bölgesi’nde köyleri olan Arda hafta sonu ailesiyle kuzenlerinin yanına, arabalarıyla gitmek için erkenden yola çıktılar. Çıktıklarında  hava çok bulutluydu fakat yağmur yoktu. Bir saat yolculuktan sonra köye vardılar.Köye vardıklarında şiddetli bir yağmur başladı. Arda ve kardeşi  kuzenlerini görmek için can atıyorlardı. Onları ,kuzenleri dışarıda karşıladı.

Dışarda koyunlarla vakit geçirdikten sonra ormanda yürüşe çıktılar hep birlikte .Arda ve kardeşi  kesilmiş ağaçların olduğunu fark ettiler ve çok üzüldüler. Geçen yıl geldikler ağaçlar çoktu.Kuzeninden buraya ev yapılması için ağaçların çoğunun kesildiğini öğrendiler.Olayları anlatmak için heyecanla eve döndüler.Yemekte bu konuyu konuştular.Tekrar ormana döndüklerinde yağmur şiddetini artırdı.Kendileri yağmurdan korunmak için sahipsiz barakanın önünde beklemeye başladılar.Yağmurun dineceği yoktu. Aniden gürültüyle birden irkildiler. İçlerinden biri bir çığlık attı. Toprağın kaymaya başladığını ve yeni yapılan evlerden biri yıkıldığını gördüler.Çok korktular. Evlerine doğru koşmaya başladılar. Arda yolda düştü üzeri çamur oldu.Evde anne v babasına anlattılar .

Köylülerle babası konuşarak,hep birlikte  heyelanları önlemek için yıkılan evin yerine çok güzel çam fidanları diktiler.Her yer güzelleşti,çok mutlu oldular.

Takımdan Sorumlu Öğretmenler:

Hakan CİHAN-Zehra ÇAKICI

Takımda Görevli Öğrenciler:

-1-Mehmet  2-Ahmet  3-Çınar  4-Elif  5-Muhammet  6-İrem Su  7-Atahan  8-Eda  9-Mert  10-Kübra

BAKSEN AVCILARIN YAPTIĞINA

Berat, Mehmet ve Zeynep Kartepe’ye tatile gitmişlerdi. Tatilde kayakla kaydılar. Kardan adam yaptılar. Kar topu oynadılar. Canları sıkılınca etrafı gezmeye başladılar. Otelin yakınındaki ormana gittiler. Ormanda sincap görmüşler. Sincabı yakalamak için koştular ama sincap dağlara kaçtı. Sincap o kadar hızlı koşuyordu ki izini kaybettirdi. Ancak bir sorun var. Dağ yolunda kaybolduklarını fark ettiler. Zeynep “Oteli bulabilmek için dağın zirvesine tırmanalım” dedi. Berat zirveye çıkmaya gerek olmadığı yanında pusula olduğunu söyledi. O sırada Mehmet tuhaf giyimli adam gördü.  Hemen saklandılar. Adamların elinde tuhaf bir paket olduğunu gördüler. İyicene meraklandılar ve takip etmeye başladılar. Zirveye doğru onları takip ettiler. Birden ellerindeki paketten tüfek çıkarttılar. Mehmet arkadaşlarına bunların avcı olduğunu söyledi. Eğer hepsi ateş etmeye başlarlarsa çığ oluşabilir. Onları durdurmalıyız derken tüfek sesleri başladı. Mehmet in korktuğu başına geliyordu. Zirveden büyük bir gürültü koptu. Büyük bir kar kütlesinin aşağı doğru yuvarlandığını gördüler. Eyvah çığ düşmeye başladı deyip koşmaya başladılar. Öğretmenlerinden ağaçların olduğu yerde çığ tehlikesinin azalacağını öğrenmişlerdi bu nedenle ormana doğru koştular. AFAD hemen olay yerine gelip çocukları kurtardılar. Çocuklar bir çırpıda olanları anlattılar. Avcılar çığın altında kaldıkları için onları arama ve kurtarmaya başladılar. Avcıları bulduklarında jandarmaya teslim ettiler. Çocuklar ailelerine haber vermeden bilmedikleri yerde hiçbir yere gitmemeleri gerektiğini anladılar.

Takımdan Sorumlu Öğretmenler:

Nurcan MANDAL-Sibel METE

Takımda Görevli Öğrenciler:

1-Veli  2-Esat  3-Zehra Betül  4-Işıl Berra  5-Eray  6-Rana

7-Kübra  8-Deniz  9-Sefa  10-Rana Ş.

DİKKAT YANGIN VAR!!!

Çok güzel yemyeşil bir ormanda birçok hayvan yaşıyormuş. Bu hayvanlar ormanın derinliklerinde mutlu mesut hayatlarına devam ediyorlarmış.

Bir gün 4 tane avcı ormana giderek avlanmak istemişler. Bunun için de farklı bir yol düşünmüşler. Ormanın bir bölümünü ateşe vererek hayvanları daha kolay yakalamak istemişler. Avcılar bu acımasız fikirlerini gerçekleştirmek için plan yaparken bir kirpi onları görmüş ve diğer arkadaşlarına haber vermiş. Bunun üzerine tüm hayvanlar avcılardan nasıl kurtulacaklarına dair konuşmaya başlamışlar. Bu esnada avcılar hiç vakit  kaybetmeden ormanı ateşe vermişler. Hayvanlar kara kara bulutları görünce çok paniğe kapılıp korkmuşlar. Korkan hayvanlar telaşla sağa sola kaçmaya başlamışlar. Orman bekçisi hayvanların koştuğunu uzaklardan görerek hemen onların yardımına koşmuş. Bekçi derhal Orman Yangını İhbar Hattı olan Alo 177 yi aramış. Bunun üzerine söndürme ekipleri hızlıca o bölgeye gelip yangını söndürmeye başlamışlar. Söndürme ekipleri kaçan avcıları görerek hemen onların peşinden gitmiş. Hayvanlar ormanı çok iyi tanıdıkları için avcıları köşeye sıkıştırarak onların yakalanmalarını sağlamış. Hızlıca polisi aramışlar ve avcıları onlara teslim etmişler. Avcılar yaptıklarının çok yanlış olduğunu anlamışlar ve tüm hayvanlara söz vererek bir daha böyle bir şey yapmayacaklarını söylemişler. Tüm hayvanlardan özür dilemişler.

Bizlerde ormanlarımızı korumalı, atıklarımızı atmamalı, tüm hayvanları sevip onları korumalıyız. Hayvanlara şiddete de karşı çıkmalıyız.

Takımdan Sorumlu Öğretmenler:

Rüveyda AVŞAR-Sibel ESER

Takımda Görevli Öğrenciler:

1-Arif Nezir  2-Süveyda  3-Hediye Nur  4-Ahsen Erva  5-Elif

6-İnşirah  7-Eslem  8-Hilal  9-Beyza  10-Şimal