Bugün Şenlik Var

Ali, on iki yaşında neşeli ve meraklı bir çocuktu. Okulda öğrendiği bilgileri ailesiyle paylaşmayı çok severdi. Ramazan Bayramı’na sayılı günler kala, evde tatlı bir telaş vardı. Annesi bayram temizliğine başlamış, babası alışveriş listesini yapmıştı. Ali de küçük kız kardeşi Zeynep’le birlikte, büyükannelerine sürpriz yapmak için heyecanlı bir hazırlık içindeydi.

Bayramın ne anlama geldiğini merak eden Ali, dedesi Hasan Dede’nin yanına gidip sordu: “Dede, bayram neden bu kadar önemli?” Hasan Dede gülümseyerek torununun başını okşadı ve anlatmaya başladı: “Bayramlar, birlik ve beraberliğin, sevgi ve paylaşmanın en güzel zamanlarıdır, yavrum. Ramazan Bayramı, bir ay boyunca tuttuğumuz oruçların ardından gelen bir sevinç günüdür. Kurban Bayramı ise Allah’a yakınlaşmanın, ihtiyaç sahiplerine yardım etmenin en güzel yollarından biridir. Bu günlerde küsler barışır, akrabalar ve komşular ziyaret edilir, çocuklar sevindirilir.”

Ali dedesinin sözlerinden çok etkilenmişti. “O zaman bayramda en önemli şey, birlikte olmak ve paylaşmak, değil mi dede?” diye sordu.

“Kesinlikle, evladım!” dedi dedesi. “Ve en güzeli, bunu sadece bayramda değil, her zaman yapabilmek.”

Bayram sabahı erkenden kalkan Ali ve ailesi, camiye bayram namazına gittiler.

Namazdan sonra büyükleriyle kucaklaşıp bayramlaştılar.

Ali ve babası, evden çıkarak aşağıya inmişler, annesi ile kardeşinin aşağıya inmesini beklemekteydiler. Bu sırada Ali ve babası sohbete daldılar.

– Baba, bayramlar sence neden var?

– Baba, Bayramda el öpmek sevap mı?

– Baba, oruç tutmak nasıl bir his?

– Baba, bayramı daha da mutlu geçirmek için sence neler yapabilirim?

gibi sorular sordu. Babası hepsini cevapladı, Ali senin de bu sorulara vereceğin cevapları çok merak ettiğini söyledi. Annesi ve kardeşi Zeynep aşağıya indiler, hep birlikte dedesi ile nenesini ziyarete gittiler.

Ali ve Zeynep, vardıklarında hemen dedeleriyle babaannelerinin ellerini öptüler ve heyecanla yaptıkları sürprizi açıkladılar:

Onlar için el emeğiyle süsledikleri bir fotoğraf albümü hazırlamışlardı. Hasan Dede ve babaanne, torunlarının bu düşünceli hediyesini görünce gözleri doldu. “En güzel hediye, sevgiyle yapılan şeylerdir.” dedi babaanne.

O gün boyunca mahalledeki komşular ziyaret edildi, büyükler elleri öpülerek hayır duaları alındı, kapıya gelen çocuklara şekerler dağıtıldı.

Ali, dedesinin sözlerini bir kez daha hatırladı: Bayram, sadece tatlı yemek ve hediye almak değil, sevdiklerimizle birlikte olmanın ve paylaşmanın mutluluğuydu.

Günün sonunda Ali yorgundu ama kalbi mutlulukla doluydu. Bayramın gerçek anlamını artık çok daha iyi anlıyordu. “Keşke her gün bayram gibi olsa!” diye düşündü.

Ve belki de dedesinin söylediği gibi, bayramın neşesini her güne taşımak mümkündü…