Янішчыц Яўгенія

Сярод зімы сняжыстай,

Сярод зімы вятрыстай

Я вырасла, каб сэрцам

Адчуць цяпло зямлі.

Я. Янішчыц

Уся творчасць Я. Янішчыц падзяляецца на чатыры перыяды,якія звязаны з выхадам яе зборнікаў:

І перыяд – пачынаецца выхадам у свет зборніка “Снежныя грамніцы” (1970г.)

Вершы:

“Непрыручаная ластаўка”

“Чаму ніколі не баюся я”

Тут узнесла паэтызуецца родны край, радасна і рамантычна матыў першага кахання, юначага і светлага.

ІІ перыяд – пачынаецца зборнікам “Ясельда” (1978г.)

Вершы:

“Балада вернасці”

“Не воблака, а проста аблачынка”

У вершах паглыблены тэмы бацькоўскага парога, любові да малой Радзімы, маці, мацярынства, кахання. Узмацніліся і філасофскія тэмы.

ІІІ перыяд – пачынаецца  кнігай “На беразе пляча”(1980г.)

Вершы:

“Свет адкрыты і босы” (с 76)

“Помню, помню праз гады” (с 98)

У зборніку на першы план выходзіць тэма грамадзянская, але побач ідуць тэмы маці і Радзімы, кахання.

ІV перыяд – сюды ўваходзяць  кнігі “Пара любові і жалю” (1983г.),

“Каліна зімы” (1987г.), “У шуме жытняга святла” (1988г.)

Вершы:

“Любоў мая” (с 191)

“Слоў медзякі, пачуццяў бранзалеткі”

Вершы гэтых зборнікаў прасякнуты матывамі болю і радасці жыцця, пастаяннага змагання і барацьбы, сутнасці жыцця.