Nefes

Kara sevdadır ögretmen olmak.Gönüllere sevgiden köprü kurup o gönüllerin umutla gelecege ucurmaktir.Ögrencinin gözünün icini güldürmektir,üzüntüsünü paylasmaktır…cılız omuzlarındaki yükü paylaşmaktır.Sevgidir emektir bizim işimiz…Herkesin olmaz dedigi yerde yeniden bir insan inşa edip olabilirmis dedirmektir!insanin icindeki cevheri ne kadar kararmıs olsa da ortaya cıkarıp parlatmaktır dedim ya kara sevdadır bizimkisi yasanmadan anlaşılamayacak…

Bir ömür yüreklerde kahraman olarak kalmaktır, ögretmen olmak…

Sırtına aldıgın heybeni anılarla doldurmaktır bazen de ögretmen olmak…

Nazlıcan…Kız Meslek Lisesindeki Sevgi Evinde kalan ögrencim.Hayatın diger yüzüyle cok kücık yasta tanısmıs kızımız.Baba alkol bagımlısi ve evi terk etmis, anne iki kızına bakamayacagini beyan edip cocuklari devlete vermis,köyüne gitmis, Nazlıcan ‘da biraz algı zayıf zihinsel gerilik de var…Devlet cocuklara Sevgi Evinde bakıyor.Nazlıcan okula geliyor ama üzgün ,kırgın,konusurken de zorlandigi icin derdini zor anlatiyor…Birgün dersim var onunla.Nazlicanin gözleri şis,suskun…

-Ne oldu kızım?

-yok bir sey!

-Anlatsana Nazlıcan?

-yook!

-sana yardim edebilirim

-Edemezsin ögretmenim

-Babam bizi istemiyor simdi de annem evleniyor ,sen bize nasil yardim edeceksin? Aglamaya başlıyor.

Uzun uzun bakıyorum aglarken masaya yuvarlanan boncuk gözyaşlarina…Cocugun yüküne…acısınin büyüklügüne ve ona

-Nazlıcan ,belki de her sey daha iyi olur,annen sizi alir o zsman yeniden bir aile olursunuz ,diyelim öyle olmadi.Sen böyle bir vatanın ,devletin oldugu icin sanslısın imkanlarin cok iyi ,ileride is imkani da olur ,Kocaman hayaller kur,dualar et ve onlari yaradana gönder mutlaka sana gerceklesmis olacsk döneceklerdir!

Ne olursa olsun UMUDUNU hic yitirme, güzel kızım ! Umut bir nefestir,Umudunu kestigin an nefessiz kalirsin…