BÜYÜYÜNCE NE OLACAKSIN ?

İlk atamam Karaman’a olmuş ve  çok sevinmiştim. Öğretmenliğe başlayalı 2 yıl olmuştu.24 Kasım Öğretmenler Günü il programı için okul olarak bir oyun hazırlamıştık.Tüm oyuncular öğretmenlerden oluşuyordu. Ben de  öğrenciyi oynamıştım. Çiçeği burnunda, kendini göstermeye çalışan bir öğretmen olarak il protokolü karşısında heyecandan kalbim duracaktı neredeyse. Başarıyla tamamladığımız oyunumuz ayakta alkışlanmıştı. 

Program sonunda dönemin valisi Ali Akan tüm kadroyu beğeniyle tek tek tebrik etti. sıra bana gelince geriye çekildi, gülümsedi ve “Belki sen de öğretmen olursun ha? Büyüyünce ne olmayı düşünüyorsun?” diye sormaz mı. Benim karizma yerlerde.Tüm salon gülmeye başladı tabi ki. Ben şok, müdürümüz hemen atladı hoca hanım öğretmenimiz, sayın valim diye.Vali “Ne güzel ne güzel, aferin” deyip gülerek tebrik etmişti. Ben o an nedense üzülüp utanmıştım. Tabi ki bu muhabbet okulda 2 sene sürmüştü.Keşke şimdi de öğrenci sansalar, ne büyük onure etmiş vali beni de ben farkında değilmişim.