Hüseyin

Bir İngilizce öğretmeni olarak Otelcilik ve Turizm Meslek Lisesinde çalışmaktaydım.Bundan on yıl önceydi.Yeni bir eğitim öğretim yılı ve yeni öğrencilerimiz 9.sınıf olarak sınıflarında yerlerini almışlardı.Hiç unutmuyorum 9/B sınıfının İngilizce derslerine giriyordum ve yine çok farklı kişilikte öğrenciler vardı.İçlerinden bir tanesi cam kenarında ve en arkada tek başına oturuyordu. Adı Hüseyin di.Ama bunu bir türlü İngilizce olarak sorduğum zaman söyleyemiyor çünkü anlamıyor sadece yüzüme bakıp ”Hocam ben İngilizce bilmiyorum ki” diyordu.Hüseyin sınıfın en irisiydi.Fiziksel olarak diğer arkadaşlarından daha gelişkindi.Ders dışı ne dersem yapar çok saygılı bir öğrenciydi.Ancak İngilizce ile arası hiç yoktu.Ben tabi ki artık ona pek İngilizce sorular sormuyordum çünkü nafile ”ben anlamıyorum” deyip geçiştiriyordu.Gel zaman git zaman ilk sınav vaktimiz gelmişti.Sınav kağıtlarını okurken Hüseyin’e geldi sıra.Hüseyin adını yazmış ,sınıfına 9/C ve numarasına da cep telefonu numarası yazmıştı.Çok gülmüştüm.Yine bir gün konumuz ”CAN-CAN’T” ben de öğrencilere ”Can you dance ?” diye soruyordum.Bu sefer Hüseyin ilk defa parmak kaldırdı ve tabi ki Türkçe olarak dedi ki ”Hocam ben dance edebilirim ama roman havası oynarım.” EEE gel o zaman oyna dedim.Hüseyin çıktı tahtanın önüne ve başladı oynamaya.Hem söylüyor hem de oynuyordu.Dakikalar sonra Hüseyin beni kolumdan çekip ”Hadi hocam hadi bakalım siz de kalkın ve oynayın ”demeye başladı.O kadar güçlüydü ki beni masamda otururken kolumdan tuttuğu gibi sınıfın ortasına attı.Karşı durmak mümkün değil ki Hüseyin kafaya koymuş artık beni de oynatacaktı.Sonunda ben de başladım Hüseyin’e eşlik etmeye.Ama çok eğlenceliydi ve bütün sınıf çok eğlenmiştik.Hüseyin hala Facebook ta arkadaş benle ve her özel günlerde ,bayramda seyranda yazar bana.İyi ki tanımışım seni Hüseyin…