Beşikdüzü veee ATANDIM :)

Yıl 2007.. demek isterdim ama yıl 2016, aylardan Şubat…

Üniversiteye 2002 yılında giripte evli ve 2 çocuklu olarak 2015 yılında bitirdim… Maşallah bana 🙂

2015 Temmuz ayında girdim KPSS’ye ancak ilk atamada atanamadım maalesef. Bir sene daha hazırlanırım diye düşünürken 2016 Şubat ataması yapıldı şansıma. Gerçekten de şansıma diye düşünüyorum. Allah’ın bana bir lütfu daha çok şükür…

Yaptım 40 tercihimi ve o anın verdiği ruh haliyle (bu son şansım olabilir duygusu) 41 i de açtım ve başladım beklemeye. Tabi bu arada yaşım 31 ve pırlanta gibi 8 ve 4 yaşında 2 kızım var…

Sonuçlar açıklanana kadar binlerce hayal (tercihlerimden biri gelirse diye), onbinlerce kötü senaryolar ( ya 41 ile tercih etmediğim yere atanırsam diye) kurdum da kurdum. Türkiye’nin her yeri bizim, her çocuk kendi evladımız… Ama anne olunca insan çok farklı bakıyor olaylara, durumlara. Ne kadar bencilce veya gerçekçi denilir bilemem ama tercihlerimden gelmesi için hep dua ettim… Evlatlarım için…

İlk tercihim hiçte olmaz diye baktığım ama olsun ilkte dursun dediğim memleketim ve dahası okuduğum okul. Televizyondan takip ediyorum, telefondan acaba açıklanmış mıdır diye sürekli T.C numaramı girip kontrol ediyorum, bir yandan da (içime doğmuş sanki) evi topluyorum taşınmaya hazır olsun diye. Koliler arasında bant arayan ben, hayırdır anne nereye gidiyoruz diye bana bakan 2 çift göz…. O kadar yıl geçmiş aradan, zorluklarla 2 çocukla bitirmişim üniversiteyi ve heyecanla bekliyorum sonucu…

O anı, o saniyeyi hayatta unutamam. Sonuçlar açıklandı dendi ve sisteme girdim. Allah’ım o yüklenen sayfada dönen yuvarlağı bile sabırla bekledim, o bekleyişi bile çok sevdim. Veeee ilk Beşikdüzü yazısını gördüm. Algılayamadım önce, tekrar tekrar baktım ve gerçekten de ilk tercihime, olmaz diye baktığım memleketime atanmıştım! Daha ne olsundu…