Anam izin Vermiyor

İlk görev yerim Şırnak Silopi’deyim.Göreve başladığımın 2. yılı birinci sınıfları almıştım.Tahmin edersiniz idealistlik en üst seviyede.Bu öğrencileri çekirdekten çok iyi yetiştireceğim,bütün becerileri kazandıracağım.Çocuklarda beni ilk etapta rahatsız eden temizlik alışkanlıkları.Sürekli bu konu üzerinde duruyorum. Hergün usanmadan aynı şeyleri anlatıyorum. El yıkama,banyo vs.Bu arada çocuklar ya terlikle ya da yalın ayak sokakta oynuyorlar.Ben de sürekli ”Yatmadan önce ayakları yıkayın!” diyorum.bir gün sordum ”Yatmadan önce ayaklarınızı yıkıyor musunuz?” diye.Sınıfımda 3 kardeş öğrencilerim var. Üçü birlikte okusun diye bekletmişler.En büyükleri kalktı ”Vallah biz artık yıkamıyoruz.Anam kızıyor.”dedi.Ben anlamadım tabi ”Nasıl anan kızıyor?”dedim.”Anam kızıyor.Bu nedir?Her gece her gece ayak mı yıkanır,o da nerden çıktı başımıza diyor,biz de artık yıkamıyoruz.”dedi.O an kendimi koşu bandında gibi hissettim.Koşuyorum koşuyorum aynı yerdeyim.