Ben Hiç Deniz Görmedim…

2009 yılı Haziran ayıydı.İlk görev yerim Hakkari/Yüksekova’dan bir grup kız öğrenciyle Milli Eğitim Bakanlığı ve Sponsor Firmanın “Gönül Köprüsü Projesi” kapsamında Hatay’a doğru yolculuğumuz başladı.Kızlarım ve ben çok heyecanlıydık.Geze geze vardık Hatay’a.Çok iyi karşılandık.Herşey çok güzel planlanmıştı.Yeni yerler görüyor yeni insanlar tanıyorduk.Kızlarım ve birçok ilkle tanışıyorduk.Yeni bir yöre,yeni yerler,yeni yemekler,yeni heyecanlar…Günboyu planlanmış aktiviteler içerisindeydik.Akşamları serbest idik.Reyhanlı’da YİBO’da konaklıyorduk.Akşam vakitlerini de ben planlamayı düşündüm.Bir akşam kızlarımı yakındaki lunaparka götürdüm.İlk defa lunapark görüyorlardı ve birlikte çok güzel eğlendik.Bir akşam onları havuza yüzmeye götürdüm.Hiçbirisi yüzme bilmiyordu.Nasıl bir cesaretse hepsine mayo temin ederek ilk yüzme deneyimlerini yaşattım.Sadece kendinizi serbest bırakın,su sizi kaldırır,kulaç atın tadını çıkartın dedim ve onları suya bıraktım.Hepimiz çok eğlenmiştik.Aslında o gün çok sevdiğim dedemin vefat haberini almış ve onu uğurlayamamıştım.Hüzünlüydüm.Ama hiç deniz görmeyen kızlarımın ilk defa yüzme deneyimi ve gözlerindeki ışıltı ve mutluluk herşeye değerdi…