ÖĞRETMENİM

2002 YILINDA BÜYÜK BİR HEYECANLA ÖĞRENCİLERİM İLE TANIŞTIM. İLK GÜNKÜ HEYCANIM İLE MESLEK HAYATIMA DEVAM EDİYORUM. DÜNYAYA TEKRAR GELSEM MESLEĞİNİZ NE OLACAK DESELER YİNE ÖĞRETMENLİĞİ SEÇERİM. ÖĞRETMEN – ÖĞRENCİ ARASI İLİŞKİ BAMBAŞKADIR. BİR GÜN ÖĞRENCİM KALKAR ÖĞRETMENİM TARİH KİTABI, MATEMATİK KİTABINA NE DEMİŞTİR DİYE SORAR. BENDE SORUYU SINIFA YÖNELTİRİM. ÖĞRENCİLER HEP BİRLİKTE MATEMATİK KİTABINA ÇOOK AMA ÇOOOK PROBLEMİN VAR DEMİŞ. BENDE GÜLMEK VE GÜLMEMEK ARASINDA GİDER GELİRİM. SONRA SINIF İÇİNDE HEP BERABER GÜLERİZ.

BİR GÜN SINIFTAN İÇERİ GİRERİM. ÖĞRETMENİM ARKADAŞIMIZ ÇOK HASTA SÜREKLİ MİDESİ BULANIYOR DİYE BELİRTİRLER. BENDE ÖĞRENCİNİN YANINA GİDERİM. ÖĞRENCİ SIRANIN ÜSTÜNE İSTİFRA EDER. TABİ Kİ BUDA BİR ŞAKADIR. DAHA ÖNCE EV ORTAMINDA HAZIRLANMIŞ KARIŞIK YEMEKLERİN OLDUĞU BİR POŞET BEN FARK ETMEDEN PATLATILIR. ÖĞRENCİ İSTİFRA ETMİŞ GİBİ BANA GÖSTERİLİR. BENDE OLAYIN FARKINA VARIRIM FAKAT ÖĞRENCİLER MUTLU OLSUN DİYE ANLAMAMIŞ NUMARASI YAPAR VE SINIF ORTAMINDA ÇOK ÜZGÜN OLDUĞUMU BELİRTİRİM. HEMEN HİZMETLİ ÇAĞIRIP SINIFI TEMİZLETMEYE ÇALIŞIR TELAŞI VERİRİM. O ESNADA BİRDE ELİM TELEFONUMA GİDER. TAM ÖĞRENCİMİN VELİSİNİ ARARIM Kİ SINIF HEP BERABER NİSAN-1 DİYE BAĞIRIR VE GÜLMEYE BAŞLARIM.