Bak!İsteyince Başarabiliyorsun

Biz öğretmenler öğrencilerimizi hep daha yakından tanımak isteriz.Onları kendi çocuklarımız gibi bilip karakterlerini ,aile yapılarını,üzüntülerini ,sevinçlerini öğrenmeye çalışırız.Başardıklarını ve başarmaya çalıştıklarını hep takip ederiz.Bunları yaparkende onları ilgileri ve yetenekleri doğrultularında yönlendirmek isteriz.Bende branşım gereği müzikle ilgisi olan öğrencilerimi sene başında belirliyorum.

 Derslerde her öğrencim eğlenerek derse katılsa da ben o yetenekli öğrencilerim diğerlerinden çok daha iyi söyleyeceğini ve çalacağını bilirim.

İlk görev yerim olan Konya Seydişehir’de bir ortaokulda müzik dersinden not verdiğim sırada yaşadığım bir anımı paylaşmak istiyorum sizlerle.

Sınıf öğrendiğimiz bir şarkıyı blokflüt ile çalıp not alıyordu.Listeden başladım yoklama sırasına göre gidiyorum sıra Mustafa diye bir öğrencime geldi.Mustafa hiç bir derse düzenli malzeme getirmeyen ve derslerede katılmayan başarısı düşük ama çok da sevimli bir öğrencimizdi.

Yani bu parçayıda çalamayacağına emindim.Çalmak için çabalamayacağınada…

Ben ismini listeden söyler söylemez acayip güzel sesler gelmeye başladı flütten.Hem şaşkınım hemde sadece benim dersime çalıştığını düşünerek mutluyum.Ama bu sırada da bir önceki öğrencinin notunu yazmak için listeye bakıyırum .Daha sonra dinlemek için Mustafaya baktığımda anlamıştım durumu ama belli etmedim .Bitti öğretmenim deyince

Baaaakk..İsteyince başarabiliyormuşuz değilmi dedim. Evet!dedi gururlanarak.Bende ardından dedimki; Aferin sana,ama aşşağıda arkadaşının ayaklarını saklamayı unutmuşsun deyince…o

Mahçup ve birazda muzur bir şekilde arkadaşına Kalk oğlum kalk hoca anladı ya niye ayaklarını unuttun diye birde arkadaşına kızdı.Sınıfın en iyi flüt  çalabilen arkadaşını yere yatırmış o yerde çalıyo Mustafada playback yapıyor daha doğrusu yapmaya çalışıyırdu.Ama işler düşübdüğü gibi gitmeyince planı bozulmuştu.Her aklıma geldiğinde gülümseyerek hatırlarım.