Okul Yolu

Okulun ilk ders saati çok da erken başlamamasına rağmen hava bu sabah, sanırım bulutların da etkisiyle, oldukça karanlıktı. Evden çıktığımızda önceki akşam başlayan yağmur devam ediyordu. Her zaman kullandığımız sahil yolu filmlerdeki gibi simsiyah bir tünel gibi görünüyordu.
Okulun önüne geldiğimizde yağmur hızlanmıştı. Kendimizi binanın içerisine atmakta zorlandık. Neyse ki fazla ıslanmamıştık. Yukarıya çıktık ve sıcak bir çay içip dışarıdaki bu yoğun yağmuru seyrediyorduk. Öğrencilerimiz her zamankinden daha seyrek geliyordu. Öğretmenler odasına gelen birkaç arkadaşla sohbet etmeye başlamıştık ki bir öğretmen arkadaşımızdan haber geldi: “Okulun karşısında bir kaza oldu.” dedi.

Hemen dışarıya baktık. Bir kalabalık vardı. Sonra odadan ayrılıp olay yerine koştuk. Okul kapısının hemen önünde cadde üzerinde duran kalabalığın ortasında yatan çocuk bizim 8. sınıf öğrencilerimizden Onur’du. Baygın yüzünün üzerinden yağmur damlaları akıyordu. Onu hemen kaldırıp okulumuzun girişinde bulunan kulübeye taşıdık. Sonra ambulans geldi. Bir öğretmen arkadaşımızın refakatinde hemen hastaneye gönderildi.
Haberini beklemeye başlamıştık. Saatler geçti ve iyi haberler geldi. Öğrencimizin durumu iyiydi. Korkulan olmadı ve herkes derin bir nefes almıştı.

Aytaç ÖZBAKAN