Küçük İnek Lolo

Bir varmış bir yokmuş;  köylerin birinde bir gün bir buzağı dünyaya gelmiş. Buzağı sevimliliği ile herkesin dikkatini çekmiş. Herkes tarafından çok sevilmiş. Ona Lolo adını vermişler. Lolo bir gün çok acıkmış ama annesi yanında değilmiş. Lolo açlıktan bağırmaya başlamış:

-Anneee annnee! diye bağırmış ama kimse sesini duymamış. Lolo tam açlıktan bayılacakken başka bir inek ona sert ve sulu bir elma vermiş. Lolo elmayı görünce çok sevinmiş. Hapur hupur yemeye çalışmış.

Annesi geldiğinde Lolo çok üzgün olduğundan, annesi merakla sormuş:

-Benim küçük Lolom neden üzgünmüş ?

Lolo ağlaya ağlaya cevap vermiş:

-Anne, beni neden yalnız bıraktın?

-Ama ben sana taze süt yapabilmek için otlamaya gitmiştim.

-Beni de yanına alsaydın! diyerek annesine bağırmış.

Annesi onu yanına alamazmış. Lolo o kadar yola dayanamazmış. Çünkü daha çok küçükmüş.

Lolo bir süre annesinden uzakta onunla hiç konuşmadan zaman geçirmiş. Ancak karnı tekrar  acıkmaya başlamış, nihayet açlığına dayanamayacak hale geldiğinde annesinin yanına gitmiş. Lolo annesinin yanına gidince:

– Anne ben çok acıktım, demiş.

Lolo bir an duygusal bir şekilde annesine sokularak:

-Çok özür dilerim. Bir daha sana bağırmayacağım anne. Çook özür dilerim, deyip ağlamaya başlamış.

Annesi de dayanamayıp ağlamış.

Lolo bir daha annesine hiçbir zaman  bağırmamış  ve mutlu yaşamışlar.