GECE YARISI MACERASI

GECE YARISI MACERASI

Bir gün okulda son dersti. Öğretmen ödevlerimizi verdi ve evlerimize gittik. Tam ödeve başlayacaktım ki Fen Bilimleri ders kitabımın eksik olduğunu fark ettim. Sanırım onu okulda unutmuştum. Anneme durumu anlattım ve okula gittim. Okulun bahçe kapısı kilitlenmişti. Duvardan atlamam gerekiyordu. Bana yardım etmesi için komşum Ali’ye haber verdim. Duvar benim boyumdan daha yüksekti. Bu yüzden Ali beni kaldırdı. Duvara çıktım. Sonra da onu yukarı çektim. Duvardan atlayıp okulun bahçesine girdik. Kitabımı Fen Bilimleri laboratuvarında unutmuş olabileceğimi sanıyordum. Çünkü bu gün dersi laboratuvarda işlemiştik. Bahçe kapısı kilitli olmasına rağmen okulun iç kapısı halen açıktı. Hızlıca laboratuvara gidip kitabımı aldım. Tam okuldan çıkmak için kapıya yöneldiğimizde bu kez kapının kilitli olduğunu fark ettik. Burada kilitli kalmıştık. Ali bana onu buraya getirdiğim ve başına bu işleri açtığım için küstü.

Ne yapacağımızı bilemiyordum. Yaptığımın yanlış olduğunu biliyordum. Okula gizlice girmiştik. Amacım sadece kitabımı alıp çıkmaktı. Başımıza bunların geleceğini nerden bilebilirdim. Sanırım biz okula girdiğimizde temizlik görevlileri son işlerini yapıyorlardı ve işlerini bitirip okulu da kilitleyerek evlerine gitmişlerdi. Sabaha kadar burada kalacağımız korkusunu yaşamaya başlamıştım.

 Zaman geçmek bilmiyordu, acaba gece yarısı olmuş muydu? Komşumuz Ali hala bir kenarda sessizce oturuyordu. Sanırım o da çok korkmuştu. Onun yanına gidip:

-Artık barışalım mı ? Birbirimize destek olmamız gerek. Bu durumdan nasıl kurtulacağımızı düşünmeliyiz, dedim.

Hemen barıştık ve binalara yakın olan camın birinden ‘imdat’ diye bağırmaya başladık. Sesimizi duyan ve bizi tanıyan komşular annelerimize haber verdiler. Zaten meraklanıp bizi aramaya çıkan ailelerimiz okul müdürünü arayıp durumu anlattılar. Okul Müdürü gelip okulun kapısını açtı ve dışarı çıktık. Çok korkmuştuk. Okul müdürü durumuzu farkında olduğundan konuşmayı yarına bıraktığını söyledi. Kim ne derse, ne kadar bağırıp kızarsa ve ne kadar büyük bir ceza verirse versin razıydık. Yaptığımız yanlışın farkındaydık, yine de kurtulduğumuz için sevinçliydik…