Ankara Ağzı

GIDI: Çam kozalağı

EYSERİ: Çivi

GÖZER: Eleğin seyrek olanı

YILGU: Sarı çalının olgunlaşmış meyvesi

KARAGAVUK: Baharda toplanıp yenen bir ot.

MUSMUL: İslami usul üzere kesilen hayvan

MINDAR: Besmele çekilmeden kesilen hayvan

RAHMET :Yağmur

MAYIS: Taze sığır dışkısı

SAYİR: Dilenci

DEDECİ: Dilenci

YALAMUK: Çam ve köknar ağacının kabuk ve gövde arasında yenilebilecek ince şekerli kabuk

MİNTAN: Gömlek

İŞLİK: Gömlek

ÇEVRE: Mendil

GAKIRDAK: İçinde az ve ince kıyıma olan don yağ

PANTUL: Pantlon

DEYNEK: Genellikle dayanmak veya çobanlıkta kullanılan ince sopa

GADAK: Küçük ince çivi

MIH: At,eşek ve öküz nallamada kullanılan özel başlı çivi

BÖYREK: Böbrek

YÜREK: Kalp

FİSTAN: Kadınların giydiği eteği uzun elbise

MEH: ahacık işte,al,tut anlamına söylenir.

İHİ: İşte,ahacık anlamına kullanılırdı

KÜLLÜK: Ocak külünün döküldüğü yer,tuvalet tarafı

HAMURPİŞİRME: El yapımı makarna,erişte

PİLAF: Pilav

GAVURGA: Az ıslatılmış buğdayın kavrulup çerez niyetine yenmesi

AADA: (Akıda)Üzüm pekmezinden yapılan çokokrem gibi gıda.

GUSULHANE: Eskiden her odada bulunan banyo yapılmak için kullanılan büyük dolap.

SERGEN: Odaların duvarlarının üst kısımlarındaki uzunca raf.

ÇİÇEKLİK: Eskiden vitrin yerine kullanılan süslü,önü açık birkaç katlı ,süslü raf.

TEMEK: Ahırlardan dışarı gübre atmak için bırakılan büyükçe delik.

HANAY: Eve girişte odalar arasındaki geniş boşluk.

AVLU: Evden ahıra girerken ahır kapısındaki boşluk.

ZEVLE: Boyunduruktan öküzün çıkmaması için deliklere sokulan sopa.

EPSİT: Öküz ve at arabasında tekerin topu ve çemberi arasındaki düz, sağlam çubuklar.

ÇEKELÜZ: Sincap

YANGABUZ: Yaramaz, şımarık

CILLAMA: Bağırma,cırıl cırıl etme

ECCÜK: Azıcık

GAYLI: Gayri

FERFENİ:kış geceleri gençlerin toplanması

TUFRAN: Turfan

BİZEEL: Azıcık

ZİNİ: Sini içine yemek dolu tabaklar konulan büyük tepsi

CİMDÜK: Çimdik

APALAMAK: Dizler ve eller üzerinde dört ayaklı yürümek

ÇON: Kalça

GAVLAMAK: Derisinin soyulması,yüzülmesi.

HUSA-TASA: Birşey için üzülmek Kaygı duymak,tasalanmak.

EDEPSÜZ: Edepsiz,terbiyeye dikkat etmeyen.

BUYMAK: Çok üşümek

HORA GEÇMEK: Makbule geçmek,yerli yerine

ZUNNA: Zurna

BANNAK: El parmakları gibi parçaların birleştirilmesinden olan sandeviç

HALKA: Simit gibi yapılan,kızgın küle gömülerek yapılan simit.

MANCAR: Ispanak gibi yenilen yabani ot müslüman mancarı,gavur mancarı.

ÇİTEN: Ahırda veya ağılda yeni doğan buzağı,kuzu ve oğlak konulan yer.

ÇEKELÜ: Öküz değneğinin ucuna takılan sabanın çamurunu sıyırmaya yarayan alet.

EYSİRAN: Hamur kesmeye,karıştırmaya yarayan saplı demir alet.

USTUN: Tavan

SUNTURAÇ: Nalbantların hayvanların tırnağını kesmek için kullandıkları çift taraflı orak gibi alet.

SÜRGÜÇ: Bulaşık bezi

NACAK: Balta

TAHRA: Satır,büyük bıçak

KÖPEN: İşe yaramaz bez

ÇÜKÜNDÜR: Şeker pancarı

TOGA: Yaylaçorbası,yoğurtlu çorba

HERİF: Yetişkin adam,erkek

KAĞIRMAK: Bükmek,zorlamak.

TEZ: Çabuk

GAYLI: Artık

YENCE: Hafif

ICCAK: Sıcak

CUVARA: Sigara

DÖL: Oğlak ve kuzu

KELEM: Lahana

KÖMÜŞ: Manda,Camuş

ŞALLAK: Donsuz

MATÇALI: Pis

SIRACALI: Yara bere içinde,Yarasından sarı su akan

HUMAYIN: Beyaz 2.sınıf pamuk bez

HOKKA: Üzerinde mürekkep ve divit konacak yerleri olan yazı takımı.

ACANS: Haber.Haberleri dinlemek.

AKRAN: Aynı yaşlarda olanlar.

ALATİRİK: Pilli el feneri.

BENCİLEYİN: Benim gibi.

SENCİLEYİN: Senin gibi.

Bİ HAMLA: Bir hamlede, bir seferde.

BİRELLEŞ: Birer birer.

CARCUR: Tabancanın şarjörü.

CURUK: Gülü,hindi.

ÇİY: Eğitimsiz, ham, çabuk yorulan.

HAMLAMAK: Çalışmaya alışık olmayanın yorulması.

TEMİN: Az önce anlamına.

TOMATİS: Domates.

DÜŞEYAZDIM: Az kalsın düşüyordum.

ELLEME: Elini sürme,dokunma.

ENÜK: Köpeğin yeni doğan yavrusu.

ERÜK: Erik.

EYSİRAN: Hamur almaya, hamur bölmeye.tekne sıyırmaya yarayan spatula benzeri alet.

GİDİŞMEK: Kaşınmak.

IRIP: İşin usulü,yolu yordamı.

KERTMEK: İz yapacak şekilde karşılıklı kesmek.

GAMÇİ: İnce deynek, sopa.

ÇIRPI: İnce odun .dal parçaları.Çalı çırpı.

MAASUZDAN: Yalancıktan, şakacıktan.

MOTUR: Traktör.

LAFA: Damperli kamyon

OOŞALAMAK: İki eli arasında ileri geri ezmek,ovalamak.

TELAŞE MEMURU: Aceleci, her işe karışan,abartan.

TOMBALAK: Yuvarlak.

TOSBAA: Kaplumbağa.

TOSNAMAK: Küsüp somurtmak,bir köşede oturmak.

UTLANMAK: Çekinmek,tedirgin olmak.

UYLAŞTIRMAK: Aralarını bulmak.

ÜŞENMEK: Tembellik etmek.

YALAK: Tavukların su içtiği, köpek yalı konan kap.

YAMAÇ: Eğimli arazi.

YAMALIK: Yırtık elbiseyi tamirde kullanılan parça.

YASLAĞAÇ: Üzerinde ekmeğe son şeklinin verildiği yuvarlak alet.

YIMIRTA: Yumurta.

ZAHRA: Hayvan yiyeceği, ot, saman.

BESTEK: Tevazu ile övünme karışımı konuşma. Ne besteklenip durursun?

ÜRME: Küçük köpeklerin kurt çağırır nitelikte cılız cılız havlaması.

GARİMCE: Karınca

GÖZELŞEY: Hata yapan kişiye denir.

ÇÖNE: Çobana yardın eden kişi,çoban yardımcısı.

NAKIS: Aksi,inatçı

YÜKLÜK: Yatak ve yorganların yığıldığı yer.

İHİCÜK: İştecik,işte,şurada ..

GUŞENE: Ufak tencre.

ÇEPİN: Küçük çapa.

FENGİRE: İp eyirmek için kullanılan kirmen.

ÇEMLE: Topla,kirlenmememsi için önlem al.

ÇİNTİ: Hanımların etek üzerine giydiği bol şalvar.

KÖZ: Ateşli kömür.

GAVUT: Kavrulmuş buğday unu veya kurutulmuş ahlat ununun hamur şeklinde karılarak yenmesi.

GAVURGA: Kavrulmuş buğday veya göce.

GÖCE: Yıkanmış,dibekte dövülmüş,kabuğu alınan buğday.

MUHLAMA: Tereyağlı,soğanlı yağda yumurta.

HÖŞMERİM: Süt,tereyağ ve undan kavrularak yapılan üzerine şeker serpilip yenen tatlı.

KÜLLÜK: Ocak külünün döküldüğü yer.Tuvalet tarafı..

İLEHEN: Leğen.Abdest alma kabı..

DİZBEZİ: Pijama,pijamalık kumaş.

UPRUK: İbrik..

GÖYNEK: Entari,etekli uzun elbise.