DNA SIKICI MI?

Frederick Griffith: Bakterilerin dönüşümü

1928’de, İngiliz bakteri biyolojisti Frederick Griffith, Streptococcus pneumoniae bakteri ve fareleri kullanarak bir dizi çalışma yürüttü. Griffith genetik materyali tanımlamaya çalışmıyordu; zatürreye karşı bir aşı geliştirmeye çalışıyordu. Griffith, deneylerinde R ve S olarak bilinen iki bağlantılı bakteri türü kullandı.

R tipi: R bakterisi petri kabında büyürken, belirgin köşeleri olan ve kapsülsüz bir görünümü olan koloniler yani bakteri kümeleri oluşturdu. R bakterisi virülent değildi, yani farelere enjekte edildiğinde hasta olmalarına neden olmadı.

S tipi: S bakterisi ise kapsüllü koloniler oluşturdu. Kapsüllü görünüm, bakteri tarafından üretilen polisakkarit, veya şeker bazlı tabaka sebebiyle oluşmuştu. Bu kabuk S bakterisini farenin bağışıklık sisteminden korumuş, virülent (hastalığa neden olabilen) olmalarına sebep olmuştur. Canlı S bakterisi enjekte edilen fareler zatürre olup ölmüştür.

Griffith, deneyinin bir parçası olarak farelere yüksek ısıya maruz bırakılan ve hücreleri ölen S bakterisini enjekte etmeyi de denedi. Tahmin edebileceğiniz gibi, ısıdan ölmüş S bakterileri farelerde hastalığa sebep olmadı.

Ancak deneylerde beklenmeyen birşey oldu. Griffith, zararsız R bakterilerini zararsız ve ısıdan ölmüş S bakterileriyle karıştırdı ve bir fareye enjekte etti. Fare hem zatürre olup öldü hem de Griffith ölü fareden kan örneği aldığında, yaşayan S bakterileri gördü.

Griffith, R tipi bakterilerin ısıdan ölmüş S bakterilerinden “dönüşüm prensibi” adını verdiği bir şey aldıkları, böylece kapsüllü bir bakteriye “dönüşüp” virülent oldukları sonucunu çıkardı.