Denizden Karaya Bilim

1. gün önyargıların yıkıldığı bir gündü. Birbirimizi tanımaya fırsat bulduk. 1 gün önce gelsem mi gelmesem mi diye düşünürken bugün doğru kararı verdiğimi anladım. İyi insanlar içinde kaliteli vakit geçireceğimin ilk sinyallerini almıştım.

Sabah kalktık ve arkadaşlarımla keyifli bir çay eşliğinde kahvaltılarımızı yaptık. Alper hocanın eğlenceli ders anlatışı ve yaptığı deneyler günümüze renk katmıştı ama tek bir şey vardı aklımızda. DENİZE GİRMEEK!!!!! Cankurtaranımız eşliğinde 15 dk ile yarım saat arası denize girmek bile mutlu olmamıza yetmişti. Günün yorgunluğu yok oluvermişti. Yemeklerimizi yiyip Ufuk hocamızla ders işlemek de ilaç gibi gelmişti. Yarınki dalışın hayaliyle uyuduk.

Çevremdeki insanlarla tamamen kaynaşmaya başlamıştım ve bu etkinlik hiç bitmesin istiyordum. Sabahleyin hayatımda ilk defa duyduğum Pina adlı bir canlı olduğunu öğrendim. Erdek dalış kulübüne doğru yolculuğa çıktık. Mutluluk ve heyecan içinde dalış kıyafetlerimizi giydik ve daldık. Önceki günlerde ve sabahleyin aldığımız teorik dersler su altı yaşamına olan bakış açımı hayli etkilemişti. Dalış çok keyifliydi. Hem öğrenmek hem de deneyimlemek kadar güzeli yok.

Zaman su gibi akıp geçiyordu. Programımız yoğundu ve her gün yeni şeyler öğrenmekle beraber yeni şeyler deneyimliyorduk. Türkiye’nin en donanımlı laboratuvarlarından biri olan koyunculuk araştırma enstitüsüne gittik. Burada çok değerli hocalarımızdan konferans dinledik. Laboratuvarları inceledik ve balık diseksiyonu yaptık. Oradan çıkıp Bandırma 17 Eylül üniversitesini gemicilik bölümünü detaylıca gezdik. Bandırma Üniversitesi’nin donanımı beni açıkçası baya şaşırttı.

Sabahtan Ateş Evirgenle dalış yapıp fotoğraf çekeceğimin heyecanıyla uyandım. Aynı zamanda biyolojinin duayeni Ali Demirsoyla tanışacaktım. Acaba ne sormalıydım. Sabahtan herbaryum çalışmamızı yaptık. Dalışa gittiğimizde bu sefer daha rahattım çünkü tecrübeliydim. Daldık ve suyun formuna bürünerek suyun altında Ateş hocaya doğru ilerledim. Artık rahattım ve mutluydum.(Pozumdan da belli olacağı üzere). Geri otelimize döndük ve Ali Demirsoyu heyecanla bekledik. Beklenen an sonunda geldi ve konferansı dinledik. Hiç bitmesin isteyeceğim koferanslardan biriydi. Ne yazık ki su gibi akıp gitti. Mutluluk ve hüzün içimde savaş veriyordu.

Son tam günümüzdü. Fotoğaftan görüleceği üzere bu durumdan çok memnun değildim. Kapıdağa gittik ve oradaki bitkileri rehberimiz eşliğinde inceledik. Ben de bu süreçte aynı zamanda doğaya faydam olsun diye gözüme takılan tüm çöpleri toparlamaya başladım. Yorucu ama güzel bir gündü. Kapıdağda aynı zamanda sucuk ekmek yedik.(Bu önemli bir detay.)

Her şeyin sonuna gelmiştik. Yolculuğa çıktık ve Bandırmaya vardık. Ayrılma vaktiydi. Ayrılmak zordu ama kaçınılmazdı. Buradan bana birçok miras kalacak: kurulan arkadaşlıklar, öğrenilen bilgiler, kazanılan tecrübeler, olaylara farklı bir bakış açısı … Son olarak bu programda emeği geçen tüm öğretmenlerime ve destekleyen insanlara sonsuz teşekkürlerimi iletiyorum. Siz bu gencin kalbini kazanmayı başardınız!!!!!