Doğamı Seviyorum

                           İÇİNDEKİLER

Kuş Sesleri – Yazar: Ayşegül Öz –Ressam: Cansu Ö.

Karanlık ve Işık – Yazar: Nermin Balcı – Ressam: Betül E.

Elektrik ve Su-Yazar: Mutlu Suiçmez – Ressam: Ada A.

Var olan Kaynakların Korunması -Yazar: Zehra Akdoğan- Ressam: Ela O.

Bahar Geldi – Yazar: Yeşim Oral -Ressam: Elvin Ada Y.

Arılar Bal Yapar – Yazar: Senem Güzel – Ressam: Defne Y.

Çiçek Dalında Güzel – Yazar: İknur Aslan – Ressam: Duru E.

Bayat Ekmek – Yazar: Selver Aydım Ucur – Ressam: Eslem Su M. 

Kompost Yapalım – Yazar: Beyhan Güngör – Ressam: Büşra T.

Çekirdek – Yazar: Sibel Aksöz – Ressam: Nehir E.

İÇİNDEKİLER

Yemeğimizden artanını doğayla paylaşma – Yazar: Meltem Özsoy – Ressam: Büşra M.

Ormanlarımızın Büyük gülleri – Yazar: Aysun Türkdoğru – Ressam: Eylül Nisa A.

Su Çukurları – Yazar: Hacer Baysal – Ressam: Aysima G.

Temiz Su – Yazar: Fatma Altın – Ressam: Berat Reis T.

Geri dönüşüm – Yazar: Aysun Özbahçe Seymen – Ressam: Belinay B.

Çiçek Ekiyoruz – Yazar: Ayşegül ÖZ – Ressam: Elif E.

Elma Ağacı – Yazar: Ayşe Koç – Ressam: Hakkı Y.

Güneş Panelleri – Yazar: Nimet Acar – Ressam: Batuhan E.

Rüzgar Gülü – Yazar: Birgül Sarı – Ressam: Ada V.

Su Değirmeni – Yazar: Şefika Tunay – Ressam: Nisanur K.

Enerji Tasarrufu Mühendisleri – Yazar: Funda Gürel – Ressam: Erkin Efe Ç.

   Mevsimlerden ilkbahar, aylardan nisandı.Kırlar yeşile bürünmüştü.Cıvıl cıvıl kuşların sesleri duyuluyordu.Cansu adında tatlı bir çocuk vardı.Bu güzellikleri ev inin penceresinden seyrediyordu. ” Ah ah keşke hep gündüz olsa”diye iç geçirdi. Odaya annesi girdi.

                                                       Yazar: Ayşegül Öz

                                                        Ressam: Cansu Ö.

    Annesi, ” Güzel kızım uyandın mı? diye sordu. Yanına doğru ilerlerken elektriğin açık olduğunu fark etti. Annesi lambanın neden açık olduğunu sordu. Cansu karanlıktan korktuğunu ve elektriğin açık kalmasını istedi.

   Annesi, Cansu’ya elektrik tasarrufunu nasıl anlatabileceğini düşündü. Aklına bir fikir geldi.

” Cansu sana masal anlatayım mı ne dersin? diye sordu.

Cansu çok sevinmişti.Annesini can kulağıyla dinlemeye başladı.

                                                 Yazar: Nermin Balcı

                                                 Ressam : Betül E.

      Bir varmış bir yokmuş.Güzel bir köyde mutlu bir aile yaşarmış.Bu ailenin Furkan ve Beyza adında iki çocukları varmış.Günlerden bir gün, sabah çok erken kalkmışlar.

Çocuklar, uyanmaz elektriğin olmadığını, suyun akmadığını fark etmişler.

                                         Yazar: Mutlu Suiçmez

                                         Ressam: Ada A.

    Furkan, babasına elektrik ve suyun neden olmadığını söylemiş.Babası, doğada kışın az yağmur yağdığını ve insanların bilinçsiz tüketiminden sık sık kesintilerinin olduğunu söylemiş.

      Çocuklar, insanların var olan kaynakları neden korumadıklarını anlam verememişler. Babaları, diş fırçalarken açık bırakılan çeşme, unutulan lamba veya televizyon bunlara dikkat etmemiz gerek demiş.

   Çocuklar evde var olan kaynakları nasıl koruyabiliriz diye düşünürken anneleri seslenmiş.

                                         Yazar: Zehra Akdoğan

                                         Ressam: Ela O.

    Anneleri, ” Bugün dedenize ve ninenize gidecek hemen hazırlanın ” demiş.Çocuklar sevinçle hazırlanırken, anneleri de yol için sepet hazırlamış.Sepete ekmek, elma ve su koymuş.

Hep birlikte yola çıkmışlar.

    ilkbahar başlamış.Ilık bir rüzgar esiyormuş.Mis gibi kokulu rengarenk çiçekler yolun iki tarafını sarmışlar. Beyza, güzel kokulu çiçeklerin kenarından geçerken dedesi ve ninesine çiçek götürmek istemiş.Çiçek koparmak isterken birden annesi Beyza’ya seslenmiş. 

                                             Yazar: Yeşim Oral

                                             Ressam: Elvin Ada Y.

      Annesi, ” Çiçeği koparırsan solar, bak arılarda etrafta çiçeklerden polen topluyorlar”diye söylemiş.Koparmak  istediğin çiçeğin bir yararı varsa çok dikkatli alalım ” demiş.

 Furkan kardeşine, ” Beyza, çiçeklere  arı konmuş bakmış. ” Diye sevinçle bağırmış.Arılar çiçeklere bir konup bir uçuyormuş. Anneleri doğanın mühendisleri demiş.Çocuklar doğanın mühendislerinin arılar oldu anlamışlar.