HİKAYEM

1

Ben Buhara Yıldırım 2 Aralık 2003 de Düzce de doğdum 11.sınıf yani lise 3 öğrencisiyim babam 30 ağustos 1976 yılında doğdu babam normalde bolulu ama düzce de doğmuş küçükken babamı babaannesi bakmış o büyütmüş annesi ve babası çalışıyormuş babam sporla çok fazla uğraşan bir insan futbolu çok güzel oynar bolulu olduğu halde düzce sporla çok fazla ilgilenen bir insan düzce sporda taraftar başkanı mesleği kuaför küçükken babası okumadığı için babamı kuaförün yanına vermiş çırak olarak o yüzden dolayı kuaför olmuş şuanda ise kendi dükkanını açtı ve işine aynı şekil devam ediyor annem ise 19 mayıs 1980 doğumlu düzce de dünyaya geldi annem orta okul da okulu bıraktı ondan sonra bir bayan kuaföründe işe girdi orada çıraklık yapıp çalışmaya başladı 1 2 yıl orada çalıştıktan sonra ona benzer işler yapmaya devam etti bir ara dikiş yapıyordu şuanda ise fabrikada çalışıyor

2

şimdi anılarımı anlatmaya başlayayım bir gün arkadaşlarla komşunun kapısına vurup rahatsız ediyorduk adam dışarı çıkıp bizi kovalamıştı yakın arkadaşım olan beytullahı şapkasından yakalayıp bir güzel dövmüştü tabii beytullah bu olayı babasına anlatınca o zile bastığımız adamla babası mahallede kavga ettiler mahalle bir birine girdi ama en sonunda olay tatlıya bağlandı buda böyle bir anımdır birazda spor hayatımı anlatayım küçükken 8 9 yaşlarında yüzmeye gitmiştim 1 yıl aralıksız gittim aşırı zevk alıyordum yaparken o sıralar yüzmek benim için tek mutluluktu geleceğim de mesleğimin yüzme ile ilgili bir şeyler olmasını istiyordum yüzme kursuna gittiğim için çok mutluyum çok zevkli zamanlar geçirmiştim bir aralar boksa gitmiştim orta okul 6 sınıfta arkadaşlarla başlayalım demiştik belediye de ücretsiz veriliyordu 4 arkadaş hocaların da desteğiyle tabii ailemizde var boks kursuna başladık zevkli geçiyordu çok şey öğrendik anılar biriktirdik ama beni boks gibi

3

dövüş sporları pek fazla sarmadığı için  2 aya yakın bir süre yaptıktan sonra sıkılmaya başladım ve bıraktım ben bırakınca arkadaşlarımda bıraktı güzel günlerdi bir başka spor anımsa fitness yaptım 9.sınıfta  yapmaya başladım aralıklı olarak yapıyorduk beni bu maceraya spora arkadaş emirhan başlattı o 6.sınıftan beri boks ve fitnessla uğraşıyordu bir gün bana geldi kanka fitnessa gelir misin dedi bende tamam gelirim dedim öyle başladım fitnessa başladığım için çok mutluydum ilk 1 ay çok kötüydü benim için aşırı zor geliyordu ama arkadaşımla gittiğim için devam ediyordum 3 ay yaptım ve ondan sonra sınavlar olduğu için annem ve babam ara ver sonra devam edersin dedi bende ara verince bir daha başlayamadım ta ki 10.sınıfa kadar 10.sınıfa geçince tekrardan başlama kararı aldım bu sefer farklı bir yere gittik daha ciddi bir şekilde yapmaya karar verdim protein tozu falan aldım tabii ciddi dedim ama yine ailevi sıkıntılar çıkınca bırakmak zorunda

4

kaldım yine 3 ay yaptım ama 3 ayda aşırı fazla bir şekilde değişim yaşadım 50 kiloydum 1 ayda 10 kilo aldım çok zorlanıyordum ama ciddi yapmak istediğim için devam ettim sabahları protein olsun diye yulafla yumurta yiyordum çok zor oluyordu sabahın 6 sın da kalkıp onları yemek çok sıkıntıydı midem bulanıyordu  hatta ara sıra zorlandığım için sabahları yerken kusuyordum veya sporda çok zorlayınca spor çıkışı başım dönüyordu ağrıyordu kusuyordum bayılacak gibi oluyordum ama her ne olursa olsun 3 ay boyunca soluksuz bir şekilde devam ettim sağlıklı bir şekil de kalori aldım 4 öğün yiyordum günde hayatımı spora göre değiştirmiştim her şey çok yolundaydı yani ama okulla beraber çok zor oluyordu ona rağmen notlarımı yine de iyi getiriyordum ama devamsızlık çok sıkıntı oluyordu ona rağmen en son çare bırakmak olarak düşündüm çünkü vücut yapmak için yemenize içmenize uykunuza kaloriye her şeye dikkat etmeniz gerekiyor ben

5

bunları yapmakta ne kadar zorlansam da pes etmemeye çalıştım ve sonuçlara cidden çok güzel oluyor vücudunun değiştiğini görmek insana gurur veriyor öz güven veriyor hayata daha mutlu başlıyorsun spordan önce sabah kalkarken zorlanıyordum ama spor yaptığım sıralar sabah kalkınca hiç bir sıkıntı olmuyordu çünkü uykumu almak için erken yatıyordum uykumu alıyordum yemek düzenim devam etsin diye sabah her türlü erken kalkmam okulda yemekler çok kötüydü düzeni devam ettirmek çok zor oluyordu 5 poğaça yiyordum öğlenleri ama kesmiyordu ona rağmen çok fazla kilo aldım fitness sporu insanın hayatını yola sokuyor evde sıkıntı olunca kendini salona atıyorsun ağırlık kaldırıyorsun kulaklıktan şarkıyı açıyor insanlarla kendini soyutlayıp sanki dünyada sadece sen varmışsın gibi takılıyorsun kafan rahatlıyor sinirini stresini ağırlıklardan atıyorsun ama bu spor bir süre sonra yolunda gitmemeye başladı ailevi nedenlerden dolayı diyelim

6

bende hem okulla da zıt gittiği için bırakmak zorunda kaldım ama çok kötü hissettim bırakınca 3 aylık yemek kocaman 3 ay sonuçta kaç saatimi verdim uykumu düzene soktum sosyal hayatımdan kısıp spora vermiştim bırakınca biraz koydu eğer sorunlar olmasaydı bırakmazdım ve devam ederdim okulu da bir şekilde götürürdüm ama bırakmak zorunda kaldım bırakınca insan yavaş yavaş kaslarının eridiğini hissediyor 50 kilo başladım bittiğinde yani bıraktığımda 3 ay da 70 kilo oldum bırakınca kilo falan verdim kaslarım eridi iştahım kesildi kötü oldum yani öyle bitti fitness maceram hayatımda en zevk aldığım zamanlardı yaptığım için çok mutluyum bıraktığım içinse bir o kadar üzgün neyse gayet güzel zamanlardı fitness sporuna bir daha başlayacağım kesin ve net başka bir şey anlatayım 6.sınıf da gitar kursuna başladım çocukluğumdan beri çok severim gitarı çalmayı da 6.sınıf doğum günümde annem ve babam gitar aldılar bende o vesile ile başladım

7

ilk zamanlar çok zor oldu elim acıdı kanadı zorlandım yani hiç yapmadığım için sıkıntılı oldu ilk zamanlar ondan sonra azimle devam edince çalmaya başladım arkadaşlarla sınıf da ben çalıyordum onlar söylüyordu sesi güzel olan bir kız arkadaşım vardı onunla birlikte şarkı çalıp söylüyorduk güzel zamanlardı müzik derslerinde hocayla birlikte çalıyorduk 6.sınıftan beri gitar çalmayı sevdim ve sevmeye de devam edeceğim hala da çalıyorum orta okulun bana kattığı en iyi şeylerden biride gitar çalmak hatta en güzel şey diyebiliriz o benimle birlikte şarkı söyleyen kız arkadaşım ilk sevgilim oldu 6.sınıfta güzelce takılıp eğleniyorduk falan derken benim sınıfta yakın takıldığım arkadaşlarımdan birisi ile beni aldatmıştı yani o yaşta öyle denmez ama diyecek başka bir şey bulamadım ilk kız arkadaşı olunca insana ağır koyuyor “-_-” o zamanlar depresyona girmiştim çok zorlu zamanlardı benim için kendimi gitar kursuna gitara vermiştim okula falan gitmek istemiyordu canım

8

sıkıntılı zamanlardı kafam baya bir dağınıktı arkadaşlarımla arama aşırı derecede bir mesafe koymuştum o yüzden dolayı arkadaşım kalmamıştı konuşmayı kesmiştik bir süre sonra mesafe koya koya bana böyle yapacaksan konuşmayalım dediler bende tamam işinize bakın kolay gelsin deyip çıkmıştım onların arasından asıl zor süreç o şekilde başladı bilgisayara verdim kendimi bilgisayar oyunlara tek dostum o oldu yani asosyalliğe büyük dev kocam bir adım attım sadece bilgisayar oynuyordum yaz tatili olunca tatil olunca falan her türlü evden çıkmamaya hatta odamdan çıkmamaya başladım sanki dünyam başıma yıkılmış gibiydi hiç arkadaşım olmadığı için derdimi içime ata ata dahada fazla dert sahibi oldum sonra oynadığım bilgisayar oyununda bir çocukla tanıştım sohbet ettik oyun oynadık falan derken telefonunu aldım çocuğum adı sadık bu arada sadığın telefonunu aldım wp dan konuşmaya başladım sesli konuşma uygulaması var skype oyun oynarken orada

9

muhabbet sohbet ediyorduk onunda gerçek hayatta arkadaşı yokmuş biz birbirimize dert ortağı olduk kardeş gibi olduk o derdini anlattı ben anlattım beraber ağladık beraber güldük ama buluşamadık kendisi mersinde yaşıyor bense düzce çok pahalı olduğu için gidemedim ama şuan 17 yaşındayım 11.sınıfa gidiyorum 6.sınıfta tanıştık uzun süredir arkadaşım hatta kardeşim diyebilirim canımdan ötedir 11.sınıfın yaz tatilinde gitmeyi planlıyorum mersine yani kesin gideceğim gitmeme gibi bir şansım yok sonunda yüz yüze de görüşeceğiz şuan hala aynı şekil o derdini anlatır ben anlatırım neyse eskiye döneyim öyle konuşuyorduk işte baya yakın arkadaş olduk ben buna o geçimden geçen olayları yeni anlattım kendime tam olarak yakın görünce anlatmaya karar verdim anlattım falan üstümden büyük bir yük kalktı anlattığım için o günden beri tek bilen odur çok değerlidir benim gözümde sadık en kötü günlerimde yanımda olmasa bile yanımdaymış gibi davrandı

10

güzel dostum oldu bilgisayar oyunu sayesinden şuan 17 yaşındayım hala bilgisayar oyunu oynuyorum ve iyi gidiyor hayat süper diyemem hatta iyi de diyemem ama iyi gibi davranıyorum öyle gerekiyor sosyal çevre yaptım kendime okul olsun 10 11 yıllık arkadaşlarımla konuşmaya başladım o küçükken yolunuza bakın dediğim insanlarla 4 kişilik grup şeklinde takılıyoruz öyle kardeşim gibiler hatta kardeşlerim birbirimize kalmaya falan gidiyoruz yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyor sıkıntım derdim olursa artık anlatacak çok kişi var etrafımda 6.sınıfta olduğu gibi asosyal bir insan değilim artık çevrem var arkadaşlarım kardeşlerim var bilgisayar oyunu oynamaya hala devam etsem de sosyal hayatımı etkilemeden yapıyorum yaz tatillerinde yüzmeye devam ediyorum üniversitenin havuzuna falan gidiyoruz arkadaşlarla kampa gidiyoruz geziyoruz tozuyoruz eğleniyoruz 11.sınıfın yaz tatilinde de sadık dediğim arkadaşımın yanına gitmeyi planlıyoruz 4 kişilik grup dediğim

11

arkadaşlarımla gidince 1 hafta 15 gün kalırız mersinde eğleniriz takılırız gezeriz tozarız buda benim hayat hikayem her şeyden bahsetmedim tabii daha bir çok iyi kötü olay var ama elim ağrıdı artık yazmaktan 🙂